Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
couch
I[kaʊtʃ]1.
n.
1) кана́па f.
2) ло́гава n., ло́жак -ка m.
3) нара́f., ло́гава, бярло́га f.
4) пласт (фа́рбы, ля́ку)
2.
v.
1) ле́гчы, прыле́гчы на кана́пу
2) выклада́ць, выка́зваць
His thoughts were couched in beautiful language — Яго́ныя ду́мкі былі́ выкла́дзеныя прыго́жымі сло́вамі
3) прыто́йвацца, сядзе́ць у заса́дзе
II
пы́рнік -у m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
рашо́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Рмн. ‑так; ж.
1. Загарадка з пераплеценых радоў драўляных ці металічных пруткоў, палосак і пад. Рашотка, што прыкрывала ўваход у падвал, адкінута ад сцяны дома.Гарбук.Пачнём новае жыццё ладзіць, — адказвае Дзямід. — Пакуль тое новае, — гаворыць бацька і прымайстроўвае да перадка выразаную з ліпавай дошкі рашотку.Асіпенка.
2.Абл. Агароджа з пруткоў, планак. Садовая рашотка. □ Потым праз некалькі мінут.. [Тамара] выйшла вунь на той балкон з пагнутай рашоткай. Я яшчэ хацеў выправіць. Не давялося.Пінчук.
3. Частка топкі, прызначаная для спальвання на ёй цвёрдага паліва; каласнік.
•••
За рашотку — у турму (сесці, пасадзіць і пад.).
За рашоткай — у турме (сядзець, апынуцца і пад.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Варапа́й ’фальклорны эпітэт мужа або жаніха; эпітэт каравая’ (КЭС). Рус.воропай, укр.воропай ’тс’, польск.nawropić ’злавацца’, серб.-харв.vŕpoljiti se ’круціцца, не сядзець на месцы’. Шэраг слоў з гэтым коранем падае Сразнеўскі (1, 303; 2, 271): воропъ ’нападзенне’, наворопити ’напасці’, наворопъ ’раз’езд (ваен.)’, наврапъ ’рабаванне, здабыча’. З ц.-слав.врапъ ’ён выводзіць’ ст.-рус.врапѣти ’ўзмацніцца’, съврапѣтисꙗ ’сціхаць’. Рудніцкі (1, 480) услед за Фасмерам (1, 354) лічыць варапай < во́ропъ. Прасл.*vorpъ ён супастаўляе са ст.-в.-ням.wērfan, англ.to warp, вытлумачваючы семантыку ў адпаведнасці з паданнем аб выкраданні нявесты. Гл. Праабражэнскі, 1, 97; Скок, 3, 629; Міклашыч, 395; Карскі, РФВ, 49, 18; Карскі, Труды, 395. Іншыя значэнні (у тым ліку і вытворных форм): варапай ’сляпец’ (Нас.), варопаўка ’жаба (лаянкавае слова)’ (КЭС), ворапень ’лодыр, абібок’ (Бяльк.) трэба лічыць другаснымі.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
мешо́кв разн. знач. мяшо́к, род. мяшка́ж.; (большой) мех, род. ме́ха м.;
волосяно́й мешо́к, зоол., бот. валасяны́ мяшо́к;
◊
мешки́ под глаза́ми мяшкі́ пад вача́мі (вачы́ма);
сиде́ть мешко́мсядзе́ць мяшко́м;
то́чно (сло́вно) из-за угла́ мешко́м уда́ренный (приби́тый) ні́бы (бы́ццам) з-за вугла́ мяшко́м уда́раны (прыбі́ты);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
коле́нов разн. знач. кале́на, -на ср.;
коле́но реки́ кале́на ракі́;
коле́но трубы́ кале́на трубы́;
сиде́ть у кого́-л. на коле́няхсядзе́ць у каго́-не́будзь на кале́нях;
◊
поста́вить на коле́ни паста́віць на кале́ні;
и мо́ре по коле́но і мо́ра па кале́на;
воробью́ по коле́но вераб’ю́ па кале́на.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
eng
1.
a ву́зкі, це́сны
~e Bezíehungen — блі́зкія [це́сныя] канта́кты
im ~en Sínne — у ву́зкім сэ́нсе
2.
adv це́сна, шчы́льна
~ nebeneinánder sítzen* — сядзе́ць ве́льмі блі́зка адзі́н да аднаго́