паберагчы́ся, -берагу́ся, -беражэ́шся, -беражэ́цца; -беражо́мся, -беражаце́ся, -берагу́цца; -бяро́гся, -берагла́ся, -ло́ся; -беражы́ся; зак.

Аднесціся да сябе, да свайго здароўя беражліва, пазбягаючы ўсяго неспрыяльнага.

Трэба п., каб не прастудзіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазахо́пліваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Захапіць усіх, многіх ці ўсё, многае; апярэдзіўшы каго-н., заняць для сябе ўсё, многае.

П. палонных.

П. лепшыя землі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

панадзява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Надзець на сябе шмат чаго-н. або на вялікую колькасць каго-, чаго-н.

Франтавікі панадзявалі ўзнагароды.

П. навалачкі на падушкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

страля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца; незак.

1. Страляць у сябе, каб пакончыць жыццё самагубствам.

Становішча такое, хоць страляйся!

2. з кім і без дап. Быць удзельнікам дуэлі (уст.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сабо́й (сабо́ю)

гл. сябе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Паводзіны ’спосаб жыцця; сукупнасць дзеянняў; манера трымаць сябе’, ’рабіць што-н.; характар учынкаў’ (ТСБМ). Уласна беларускае. Ад паводзіць (< вадзіць, вясці) сябе з суф. ‑ін‑ы (Аб суф. гл. Сцяцко, Афікс. наз., 156).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

szanować się

незак.

1. берагчы, шанаваць (сябе);

2. паважаць, шанаваць (сябе)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

insult2 [ɪnˈsʌlt] v. абража́ць, зневажа́ць;

She felt insulted. Яна адчувала сябе абражанай.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

surpass [səˈpɑ:s] v. fml перасяга́ць, перавыша́ць (каго́-н.);

surpass oneself перасягну́ць (само́га) сябе́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пераду́жаць, пераду́жваць разм überwnden* vt;

пераду́жаць сябе́ sich überwnden*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)