пяро́², -а́, мн. пёры і (з ліч. 2, 3, 4) пяры́, пёраў, н.

Металічная выгнутая пласцінка з расшчэпленым канцом для пісання чарнілам, тушшу.

Узяцца за п. (пачаць пісаць). Выйсці з-пад пяра каго-н. (быць напісаным кім-н.). Бойкае п. (перан.: пра лёгкі, вольны стыль). Разбойнікі пяра (перан.: пра прадажных, беспрынцыповых журналістаў; пагард.).

|| памянш. пёрка, -а, мн. -і, -рак і -ркаў, н.

|| прым. пёравы, -ая, -ае.

Шарыкавыя і пёравыя ручкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

lofty [ˈlɒfti] adj. fml

1. ве́льмі высо́кі (пра будынкі, горы і да т.п.)

2. узвы́шаны, узнёслы;

lofty style узнёслы стыль;

lofty principles/ideals высакаро́дныя пры́нцыпы/ідэа́лы

3. высакаме́рны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

жако́б

(фр. Jacob = прозвішча сям’і французскіх майстроў мастацкай мэблі 18 — пач. 19 ст.)

стыль мэблі чырвонага дрэва з накладнымі бронзавымі або латуннымі аздобамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

шліфава́ць

(польск. szlifować, ад ням. schleifen)

1) апрацоўваць да гладкасці якую-н. паверхню;

2) перан. удасканальваць, паляпшаць што-н. (напр. ш. стыль артыкула).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

hyperbolic

[,haɪpərˈbɑ:lɪk]

adj.

1) гіпэрбалі́чны, бага́ты гіпэ́рбаламі (стыль і пад.); перабо́льшаны (пахвала́)

2) Geom. гіпэрбалі́чны (сячэ́ньне)

3) перабо́льшаны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

astringent

[əˈstrɪndʒənt]

1.

adj.

1) вя́жучы

2) суро́вы; стро́гі (стыль)

3) е́дкі

2.

n.

рэ́чыва, яко́е звужа́е тка́нкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

motylkowy

1. матыльковы; падобны да матылька;

styl motylkowy спарт. стыль батэрфляй;

2. перан. лёгкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przesadzony

1. перасаджаны;

krzak przesadzony — перасаджаны куст;

2. ненатуральны, штучны;

styl przesadzony — ненатуральны стыль

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

імпрэ́сія, ‑і, ж.

1. Суб’ектыўнае адчуванне, перажыванне; мімалётнае ўражанне, настрой.

2. Кароткі літаратурны твор эмацыянальна-суб’ектыўнага характару. Імпрэсія ў прозе. □ У аўтабіяграфічнай імпрэсіі «З далёкіх пералётаў» Танк любоўна намаляваў вобраз маці-казачніцы з часоў бежанства. У. Калеснік. Стыль лірычнага, гумарыстычнага апавядання або імпрэсіі моцна адрозніваецца, скажам, ад стылю аповесці, рамана. Навуменка.

[Лац. impressio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́трыманы, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад вытрымаць.

2. у знач. прым. Строга паслядоўны, устойлівы. Вытрыманы стыль дэкарацый.

3. у знач. прым. Які ўмее валодаць сабою. Болей за ўсіх вытрыманым і спакойным аказаўся Нічыпар Янкавец. Колас.

4. у знач. прым. Даведзены да пэўнага гатунку працяглым захоўваннем. Вытрыманы сыр, каньяк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)