фуго́вка ж. стол.

1. (действие) фугава́нне, -ння ср., фуго́ўка, -кі ж.;

2. (инструмент) разг. фуго́ўка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

вы́глянцаваць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак., што.

1. Пакрыць чым‑н. глянцавітым, нацерці да бляску. Выглянцаваць стол лакам. Выглянцаваць паркет.

2. перан. Надаць знешні глянец чаму‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кухо́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кухні (у 1 знач.). Кухоннае акно. Кухонны пах. // Прызначаны для кухні. Кухонны нож. Кухонная печ. Кухонны стол. Кухонная пасуда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наспява́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Уволю, многа паспяваць. Дзяўчынка наспявалася і заціхла. □ Пяюць не наспяваюцца шпакі... Лукша. Зноў садзіліся [людзі] за стол. Наспяваліся ўволю песень. Паўлаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парчо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да парчы. Парчовая вытворчасць. // Зроблены з парчы. Парчовая сукенка. □ Пасярэдзіне пакоя стаяў стол, укрыты цяжкім парчовым абрусам, і крэслы. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

угаво́ршчык, ‑а, м.

Разм., часцей іран. Той, хто ўмее ўгаворваць. [Алена:] — Ліха на іх, думала, што адразу на аперацыйны стол пакладуць, а яны ўгаворваць узяліся. Угаворшчыкі!.. Марціновіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

extended

[ɪkˈstendɪd]

adj.

1) вялі́кі; прасто́рны; шыро́кі

2) даўгі́, до́ўгі, праця́глы (візы́т), падо́ўжаны

3) рассу́нуты, падо́ўжаны, пашы́раны (стол)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Паса́р ’пасаг’ (стол., Сл. Брэс.). Няясна. Відаць, апіска (‑р замест ‑г) (?).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ры́шты ’вышкі ў хляве’ (стол., Нар. сл.). Ад рышт1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

раздвига́ться

1. (разъединяясь, отодвигаться друг от друга) рассо́ўвацца, расстаўля́цца;

2. (расступаться) расхіна́цца;

3. (становиться просторнее, шире) расшыра́цца, пашыра́цца; см. раздви́нуться;

4. (быть раздвижным) рассо́ўвацца;

стол раздвига́ется стол рассо́ўваецца;

5. страд. рассо́ўвацца, расстаўля́цца; расхіна́цца; расшыра́цца, пашыра́цца; см. раздвига́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)