пен-клу́б

(англ. PEN, ад p(oets), e(ssayists), n(ovelists) = паэты, эсэісты, раманісты + club = клуб]

міжнароднае аб’яднанне пісьменнікаў, якое ставіць перад сабой гуманныя і праваабарончыя мэты.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

akcentować

незак. акцэнтаваць, ставіць націск; падкрэсліваць;

akcentować ironicznie swoje słowa — размаўляць з адценнем іранічнасці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pedestal [ˈpedɪstl] n. фунда́мент, падму́рак (калоны); п’едэста́л

put/place smb. on a pedestal ста́віць каго́-н. на п’едэста́л, пакланя́цца каму́-н.; узно́сіць, расхва́льваць каго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

queue2 [kju:] v.

1. стая́ць у чарзе́; станаві́цца ў чаргу́;

queue up for smth. стая́ць у чарзе́ за чым-н.

2. comput. ста́віць у чаргу́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

verdnken

* vt (j-m) ста́віць у віну́ (каму-н. што-н.), вінава́ціць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Problm

n -s, -s прабле́ма, пыта́нне

ein ~ ufrollen — ста́віць прабле́му, падыма́ць [ста́віць] пыта́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

вы́мысел, ‑слу, м.

Тое, што створана фантазіяй, уяўленнем. Казачны вымысел. Аўтарскі вымысел. □ Працуючы з маладымі аўтарамі, трэба ставіць перад імі пытанне фантазіі, мастацкага вымыслу. Чорны. Хочаш узлятаць — мацней апірайся на зямлю. Толькі не дазваляй ёй спутваць крылле вымыслу. Лужанін. // Тое, што супярэчыць рэчаіснасць выдумка; хлусня. Вымысел варожых элементаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бяро́завік, ‑а і ‑у, м.

1. ‑у. Бярозавы сок. Нахіліўшыся да нязграбнага асінавага карытца, .. [дзяўчына] чэрпае насатым кубкам халодны бярозавік, маленькімі глыткамі п’е салодкі сок. Стаховіч. Помню: ледзь канчаліся марозы, З выраю вярталіся шпакі, Мы гурбою беглі да бярозы Ставіць пад бярозавік латкі. Гаўрусёў.

2. ‑а. Тое, што і падбярозавік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шы́фер, ‑у, м.

1. Чорны або шэры гліністы сланец. Здабыванне шыферу.

2. Будаўнічы матэрыял у выглядзе плітак або лістоў з такога сланцу, які ўжываецца для пакрыцця даху. Будуць узводзіць другі паверх [будынка], затым ставіць кроквы, каб заўтра шыферам накрыць. Гроднеў. На страсе цесля Лявон клаў апошнія аркушы шыферу. Дубоўка.

[Ням. Schiefer.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

stllen

1.

vt

1) ста́віць (што-н. куды-н.)

2) ста́віць, устана́ўліваць

die Uhr ~ — ста́віць гадзі́ннік

3) падава́ць; прыво́дзіць; прадстаўля́ць

zur Verfügung ~ — дава́ць [прадстаўля́ць] у распараджэ́нне

in ussucht ~ — абнадзе́йваць

4) ста́віць, выстаўля́ць

ine Frge ~ — зада́ць [паста́віць] пыта́нне

ein Gesch ~ — пада́ць зацву

5) ста́віць, падвярга́ць

in Frge ~ — ста́віць пад пыта́нне

etw. in Zwifel ~ — ста́віць што-н. пад сумне́нне

2.

(sich)

1) стаць, станаві́цца

sich auf igene Füße ~ — стаць на но́гі [самасто́йным]

2) устанаві́цца (пра цэны)

3) з’яві́цца (па выкліку)

sich dem Gercht ~ — з’яві́цца ў суд

4) (zu D) адно́сіцца, ста́віцца (да чаго-н.)

wie stellst du dich daz? — як ты да гэ́тага адно́сішся [ста́вішся]?

5) прыкі́двацца, прытвара́цца (хворым, дурным і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)