nastawiać
незак.
1. заводзіць, уключаць; пераводзіць;
2. ставіць (на пліту; на агонь);
3. ставіць; рэгуляваць; наводзіць;
nastawiać odbiornik — настройваць радыёпрыёмнік;
nastawiać ostrość — наводзіць рэзкасць;
nastawiać uszu — прыслухоўвацца;
4. мед. упраўляць;
гл. nastawić
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
rabbit2 [ˈræbɪt] v. палява́ць на труса́ або́ за́йца; ста́віць па́стку на трусо́ў або́ зайцо́ў
rabbit on [ˌræbɪtˈɒn] phr. v. BrE, infml(about) гавары́ць (доўга, падрабязна, шматслоўна), пляву́згаць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
інсцэніро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.
1. Дзеянне паводле дзеясл. інсцэніраваць (у 1 знач.). Інсцэніроўка апавядання.
2. Інсцэніраваны твор, спектакль. Ставіць інсцэніроўкі. Інсцэніроўка аповесці М. Лынькова «Міколка-паравоз».
3. перан. Дзеянне паводле дзеясл. інсцэніраваць (у 2 знач.); разыгрыванне. Капітану стала ясна — забітага неслі ад дарогі, бой — звычайная імітацыя, інсцэніроўка... Ваданосаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
маркірава́ць 1, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.
Спец. Паставіць (ставіць) кляймо, марку на якім‑н. тавары, вырабе. Маркіраваць пасуду. Маркіраваць мыла.
[Ад фр. marquer — адзначаць.]
маркірава́ць 2, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.
Спец. Правесці (праводзіць) маркёрам 2 разоркі або радкі для пасадкі ці пасеву чаго‑н. Маркіраваць поле для пасадкі памідораў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыбядня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; незак., каго-што.
Перамяншаць чые‑н. заслугі, вартасці, магчымасці і пад. — Ну, ты ўжо занадта прыбядняеш наш раён, — пакінуліся на Жэньку другія рабяты. Зуб. Тут [у крытычным аглядзе] правільна ацэнена сіла ўздзеяння «Адвечнай песні», не прыбядняе Багдановіч і змест яе, калі ставіць паэму ў адзін рад з «Жалейкай». Лойка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ста́віцца 1, ‑віцца; незак.
Зал. да ставіць.
ста́віцца 2, стаўлюся, ставішся, ставіцца; незак.
Праяўляць, выражаць свае адносіны да каго‑, чаго‑н. Мясцовыя людзі .. заўсёды з насцярогай ставяцца да чужых. Навуменка. Таццяна радасна ажывілася — ёй надзвычайна прыемна было, што Зелянюк ставіцца да яе з шчырай даверлівасцю і нават радзіцца з ёй. Зарэцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
супаста́віць, ‑стаўлю, ‑ставіш, ‑ставіць; зак., што.
Параўнаць з чым‑н. або паміж сабой, узаемна суадносячы што‑н. Дастаткова супаставіць .. урывак з верша Багдановіча «Лясун» з купалаўскім «Чорным богам», каб убачыць адрозненні мэтавых установак паэтаў. Ярош. Хіба мастацкае слова не выклікае ў нас жадання супаставіць жыццёвыя з’явы, зрабіць свае вывады? Шкраба.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
dostawiać
незак.
1. дастаўляць; прыстаўляць; ставіць дадаткова; падсоўваць;
2. kogo дастаўляць; прыводзіць;
3. дастаўляць; пастаўляць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
impeach
[ɪmˈpi:tʃ]
v.t.
1) ста́віць пад сумне́ў
2) абвінава́чваць
3) абвяшча́ць імпі́чмэнт, вінава́ціць у злачы́нстве на дзяржа́ўнай паса́дзе
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
interpose
[,ɪntərˈpoʊz]
v.
1) устаўля́ць, уклада́ць, усо́ўваць, укіда́ць (сло́ва)
2) ста́віць памі́ж
3) перарыва́ць
4) уме́швацца (у гу́тарку)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)