раме́сніцтва, ‑а, н.
1. Занятак рамяством, саматужнай работай.
2. перан. Работа без творчай ініцыятывы, па ўстаноўленаму шаблону. Мастак — паняцце, якое выключае рамесніцтва. «Полымя».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спа́цыр, ‑у, м.
Абл. Шпацыр. [Галаўня:] — Хадзем у кантору. — Чаго? — нахмурыўся Дыба. — У мяне ж работа. — Здаецца, і я не на спацыр выйшаў. Гроднеў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
працаёмкі zéit- und kráftraubend;
працаёмкая рабо́та zéit- und kráftraubende Árbeit;
працаёмкія працэ́сы árbeitsintensive [-və] Vórgänge
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
job [dʒɒb] n.
1. пра́ца, рабо́та, слу́жба;
a parttime job рабо́та на працягу́ то́лькі ча́сткі працо́ўнага дня або́ ты́дня;
a temporary/permanent job часо́вая/пастая́нная рабо́та;
be out of a job быць беспрацо́ўным;
change jobs мяня́ць ме́сца пра́цы;
get/find a job атрыма́ць/знайсці́ рабо́ту;
lose a job стра́ціць рабо́ту
2. апера́цыя (на камп’ютары)
♦
just the job BrE, infml якра́з то́е, што патрэ́бна;
The computer we got is just the job! Камп’ютар, што мы атрымалі, якраз тое, што патрэбна!
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Ро́бля, рабе́ба, рабе́ля ’работа, дзеянне’ (слаўг., Яшк.). Экспрэсіўныя ўтварэнні: робля ад робіць ’рабіць’, як купля; рабе́ба — відаць, калька з балтыйскіх моў, параўн. лат. darbība ’дзеянне’, iedarbība ’уплыў’; рабе́бля — утварылася ў выніку кантамінацыі папярэдніх лексем.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
recreation [ˌrekriˈeɪʃn] n. рэкрэа́цыя, адпачы́нак; аднаўле́нне сіл; заба́ва;
recreation on the landscape адпачы́нак на прыро́дзе;
Gardening is a recreation. Работа ў садзе – адпачынак.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
respective [rɪˈspektɪv] adj. адпаве́дны;
The workers were given work according to their respective abilities. Рабочым была даручана работа ў адпаведнасці з іх кваліфікацыяй.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
дабрая́касны, ‑ая, ‑ае.
1. Добры, прыгодны па якасці. Дабраякасны матэрыял. Дабраякасная работа.
2. Спец. Які не пашыраецца і паддаецца лячэнню; проціл. злаякасны. Дабраякасная пухліна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бяздро́тавы, ‑ая, ‑ае.
Работа якога ажыццяўляецца без выкарыстання дротавых прыстасаванняў (для прыёму і перадачы гукаў, сігналаў і пад.). Бяздротавая сувязь. Бяздротавы тэлеграф. Бяздротавы тэлефон.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сто́парыцца, ‑рыцца; незак.
1. Спыняцца, спыняць сваю дзейнасць (пра машыну, механізм). // перан. Разм. Затрымлівацца ў сваім руху, развіцці. Работа стопарыцца.
2. Зал. да стопарыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)