нарматы́ў, ‑тыву, м.

Спец. Эканамічны або тэхнічны паказчык норм, у адпаведнасці з якімі выконваецца якая‑н. работа. Тэхнічныя нарматывы. Нарматывы вытворчай працы.

[Ад лац. normatio — упарадкаванне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

безадмо́ўны, ‑ая, ‑ае.

1. Які не мае перашкод у рабоце; спраўны. Безадмоўная работа механізма.

2. Тое, што і безадказны (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бескары́сны, ‑ая, ‑ае.

Які не прыносіць карысці; дарэмны. Даўно ўжо кінуў Сымон пісаць заявы ў розныя інстанцыі — гэта была бескарысная работа. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́нкурсны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да конкурсу, звязаны з конкурсам. Конкурсная выстаўка. Конкурсныя экзамены. // Прызначаны для конкурсу. Конкурсная работа. Конкурсная камісія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

двухзме́нны, ‑ая, ‑ае.

Які адбываецца, выконваецца ў дзве змены; працягласцю ў дзве змены. Двухзменная работа. Двухзменны рабочы дзень. Двухзменныя заняткі ў школе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

петру́ргія

(ад гр. petra = камень + ergon = работа)

вытворчасць шклокрышталічных матэрыялаў і вырабаў з расплаваў горных парод метадам ліцця.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

неуро́чный

1. (неопределённый) нявы́значаны; (не назначенный) неназна́чаны, непрызна́чаны; (несвоевременный) несвоечасо́вы, няўча́сны;

пришёл в неуро́чное вре́мя прыйшо́ў у непрызна́чаны час (няўча́сна, несвоечасо́ва);

2. (о работе) няўро́чны; (сверхурочный) звышуро́чны;

неуро́чная рабо́та няўро́чная (звышуро́чная) рабо́та.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поощре́ние ср.

1. (действие) заахво́чванне, -ння ср.; (поддержка одобрением, похвалой) падтры́мка, -кі ж., падтры́мліванне, -ння ср.;

э́та рабо́та заслужи́вает поощре́ния гэ́та рабо́та заслуго́ўвае падтры́мкі;

2. (награда) узнагаро́да, -ды ж.; падтры́мка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чёткий выра́зны; (точный) дакла́дны; (аккуратный) акура́тны; (слаженный) зла́джаны;

чёткие движе́ния дакла́дныя ру́хі;

чёткий по́черк выра́зны по́чырк;

чёткий шрифт, рису́нок выра́зны шрыфт, рысу́нак;

чёткие директи́вы дакла́дныя (выра́зныя) дырэкты́вы;

чёткая рабо́та зла́джаная (акура́тная) рабо́та;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

артыкуля́цыя

(лац. articulatio)

лінгв. работа органаў маўлення (губ, языка, мяккага паднябення, галасавых звязак) пры вымаўленні гукаў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)