Verbum

гарачатрыва́лы, -ая, -ае.

Які захоўвае свае якасці пры высокай тэмпературы.

Гарачатрывалае шкло.

|| ж. гарачатрыва́ласць, -і, ж.

безадно́сны, -ая, -ае.

Які захоўвае сваё значэнне пры любых умовах; нязменны, абсалютны.

|| наз. безадно́снасць, -і, ж.

бетонамяша́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Машына для перамешвання сумесі пры вырабе бетону.

авітаміно́з, -у, м. (спец.).

Захворванне, якое развіваецца пры недахопе вітамінаў у ежы.

|| прым. авітаміно́зны, -ая, -ае.

апасро́дкаваны, -ая, -ае (кніжн.).

Дадзены не непасрэдна, а пры дапамозе чаго-н. іншага.

Веды, апасродкаваныя вопытам.

ушы́цца¹, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ы́ецца; зак.

Звузіцца, укараціцца пры шыцці.

|| незак. ушыва́цца, -а́ецца.

фармакапе́я, -і, ж. (спец.).

Афіцыйны звод правіл, якім кіруюцца фармацэўты пры падрыхтоўцы, праверцы, захоўванні, назначэнні лякарстваў.

феада́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Пры феадалізме: прадстаўнік пануючага класа, памешчык, які эксплуатуе прыгонных сялян.

фурункулёз, -у, м. (спец.).

Захворванне, пры якім на целе паяўляецца многа фурункулаў.

|| прым. фурункулёзны, -ая, -ае.

цары́зм, -у, м.

Дзяржаўны лад, пры якім вярхоўная ўлада належыць цару; манархія.

|| прым. цары́сцкі, -ая, -ае.