Verbum

буксава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; незак.

Пра колы: круціцца на адным месцы, не рухаючыся з месца.

|| наз. буксава́нне, -я, н.

пахві́на, -ы, мн. -ы, -він, ж.

Месца паміж бядром і ніжняй часткай жывата.

Баліць у пахвіне.

|| прым. пахві́нны, -ая, -ае.

по́куць, -і, мн. -і, -ей, ж.

Ганаровае месца ў хаце за сталом пад абразамі.

Першы сноп жыта ставяць на п.

прало́м, -у, м.

1. гл. праламаць.

1. мн. -ы, -аў. Адтуліна, праламанае месца.

Праломы ў сценах.

|| прым. прало́мны, -ая, -ае.

прыво́лле, -я, н.

1. Шырокае адкрытае месца, прастора.

Лугавое п.

2. Поўная свабода, вольнае жыццё.

Тут п. для дзіцячых гульняў.

разгалінава́нне, -я, н.

1. гл. разгалінавацца, разгалінаваць.

2. Месца, дзе што-н. разгаліноўваецца, разыходзіцца ў розныя бакі.

На разгалінаванні дарог.

ссы́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

1. гл. саслаць.

2. Месца, куды сасланы хто-н.

Сібірская с.

стро́ма¹, -ы, мн. -ы, стром, ж.

1. Круты схіл, абрыў.

2. Месца ў рацэ, дзе цячэнне асабліва імклівае.

С. ракі.

суто́кі, -аў.

1. Месца, дзе зліваюцца два водныя патокі.

С. рэк.

2. Лінія сутыкнення, мяжа (разм.).

С. неба і зямлі.

схісну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; зак., каго-што.

Злёгку зрушыць, гайдануць, скрануць з месца.

Вецер схіснуў яліны.