во́жыкавы ежо́вый;

◊ трыма́ць у ~вых рукаві́цах — (каго) держа́ть в ежо́вых рукави́цах (кого)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

згавары́ць (каго) сов., разг. договори́ться (с кем), усло́виться (с кем); наня́ть, подряди́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

заляца́нне (да каго) ср. уха́живание (за кем); обха́живание (кого), любе́зничанье (с кем)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

дзівава́цца (з каго, чаго) несов., обл. диви́ться (кому, чему, на кого, что)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

паслу́хаць сов.

1. послу́шать;

2. (каго) послу́шать, послу́шаться; повинова́ться (кому), подчини́ться (кому)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

прысу́тнасць ж. прису́тствие ср.;

у ~ці каго́-не́будзь — в прису́тствии кого́-л.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

насвары́цца сов.

1. наруга́ться, набрани́ться;

2. (на каго) поруга́ть (кого), побрани́ть (кого)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

распы́твацца несов. (у каго, пра што) расспра́шивать (кого, о чём); см. распыта́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Лю́каць ’моцна крычаць дзе-небудзь, напр., у лесе’ (Мядзв.), ’нападаць на каго-небудзь з лаянкай, з пагардлівымі воклічамі’, лю́канне ’нападзенне з лаянкай’, лю́кнуць ’крыкнуць на каго-небудзь’ (Нас.), смал. лю́канья ’нападзенні з крыкам і лаянкай’, люкать ’тс’, лю́кнуть ’крыкнуць, вылаяўшыся’. Гукапераймальнае. Параўн. рус. кур., тамб. люлю́кать ’нацкоўваць сабак, падахвочваючы іх гаўкаць і бегчы за зверам’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

rat​2 [ræt] v. infml

1. стаць рэнега́там/перабе́жчыкам

2. (on) здра́дзіць, вы́даць (каго-н.), дане́сці (на каго-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)