корми́лица

1. кармі́целька, -кі ж.;

земля́-корми́лица зямля́-кармі́целька;

2. (вскармливающая грудью чужого ребёнка) уст. ма́мка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́сіліцца сов.

1. оскуде́ть, истощи́ться;

зямля́ ~лілася — земля́ оскуде́ла (истощи́лась);

2. потеря́ть кре́пость;

хрэн ~ліўся — хрен потеря́л кре́пость

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насы́ціцца, -сы́чуся, -сы́цішся, -сы́ціцца; зак.

1. Наесціся ўволю.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Прасякнуцца, набрыняць якім-н. рэчывам; увабраць у сябе што-н.

Зямля насыцілася вільгаццю.

3. перан. Поўнасцю задаволіць свае патрэбы, жаданні і пад. (разм.).

|| незак. насыча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. насычэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шу́хнуць, -ну, -неш, -не; -ні; зак. (разм.).

1. Адным прыёмам зрабіць што-н.

Ш. вады на агонь.

Шухнуў вобземлю (паваліўся).

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Хутка абваліцца, спаўзці, з’ехаць уніз.

Зямля шухнула ў яму.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Нечакана настаць, надысці.

Шухнула пацяпленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

непрасо́хлы, ‑ая, ‑ае.

Які не поўнасцю высах; вільготны. Рыдлёўка была вельмі цяжкая. Відаць, наліпла зямля, сырая, непрасохлая гліна. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шчапа́цца, ‑аецца; незак.

1. Аддзяляцца, адколвацца; трэскацца. Трэскалася зямля, шчапалася, як калода на сонцы. Пташнікаў.

2. Зал. да шчапаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

squashy

[ˈskwɑ:ʃi]

adj.

1) які́ лёгка разду́шваецца

2) гра́зкі

squashy ground — гра́зкая, размо́клая зямля́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

torrid [ˈtɒrɪd] adj.

1. гара́чы, па́лкі, стра́сны;

torrid love гара́чае каха́нне

2. гара́чы, спяко́тны;

the torrid zone трапі́чная зо́на;

torrid earth спа́леная со́нцам зямля́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

тэра́рыум, тэра́рый

(н.-лац. tenarium, ад лац. terra = зямля)

памяшканне для ўтрымання земнаводных і паўзуноў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эксгума́цыя

(ад экс- + лац. humus = зямля)

даставанне трупа з месца пахавання для судова-медыцынскага даследавання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)