выва́рваць heráuskochen vt;

выва́рваць тлушч з касце́й das Fett aus den Knóchen heráuskochen;

2. (вельмі доўга варыць) áuskochen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

карпе́ць разм (доўга, цярпліва працаваць) ángestrengt árbeiten (над чым-н an D);

карпе́ць над кні́гамі über den Büchern hócken

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

валэ́ндацца

1. (доўга важдацца) trödeln vi, etw. lángsam [mühselig] tun*;

2. (бадзяцца) herúmschlendern vi, sich herúmtreiben*; schléndern vi (h, s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

◎ Ку́цаць ’доўга перажоўваць што-небудзь’ (Сл. паўн.-зах.), ’пэцкаць, камячыць’ (Нар. сл.). Гукапераймальнае тыпу чвякаць, чмякаць. Параўн. коўчаць (гл.) ’мяць, жаваць’, коўць (гл.) ’глыток’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Ла́хтаць ’хадзіць, бегаць, штосьці шукаючы і доўга не затрымліваючыся на адным месцы’ (міёр., Нар. лекс.; полац., П. Садоўскі, вусн. паведамл.). Да лахаць© (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Мэдзіцца ’прымервацца да справы, меціцца яе зрабіць, доўга збірацца рабіць’ (дзярж., Нар. сл.; Калюга, КТС). У выніку кантамінацыі лексем мэта і мудзіць < мудик (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

age​1 [eɪdʒ] n.

1. узро́ст;

be/come of age да сягну́ць паўнале́цця;

be under age не дасягну́ць паўнале́цця;

look one’s age выгляда́ць на свае́ гады́/свой узро́ст;

What is his age? Колькі яму гадоў?

2. ages infml ве́льмі до́ўга;

I waited for ages. Я чакаў вельмі доўга.

3. век; эпо́ха;

the Middle Ages Сярэ́днія вякі́, Сярэдняве́чча

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Zéitliche

das ~ ségnen — эўф. наказа́ць до́ўга жыць

den Weg des ~n géhen* — эўф. паме́рці, скана́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

векапо́мны, ‑ая, ‑ае.

Які будзе доўга помніцца; незабыўны. Векапомныя падзеі. Векапомныя дні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́вадзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго.

Разм. Доўга павадзіць па розных мясцінах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)