ура́жанне, -я, мн. -і, -яў, н.
1. След, які застаецца ў свядомасці, у душэўным жыцці ад убачанага, пачутага, перажытага.
Уражанні дзіцячых гадоў.
Падарожныя ўражанні.
2. Уплыў, уздзеянне.
Знаходзіцца пад моцным уражаннем.
3. Уяўленне, думка, што склаліся ў выніку знаёмства, сустрэчы з кім-, чым-н.
Дзяліцца ўражаннямі з кім-н. Гэты чалавек зрабіў на нас добрае ў.
Складваецца ў., што ён не ва ўсім тут разабраўся.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
шмат¹, прысл.
1. Вялікая колькасць, дастатковая колькасць каго-, чаго-н., многа.
Ш. працуе.
Ш. часу прайшло.
Працы ў мяне цяпер ш. (у знач. вык.). Ці ш. людзей сабралася?
2. У спалучэнні з прым. і прысл. вышэйш. ст. азначае: значна, намнога.
Ён ш. маладзейшы за мяне.
3. У спалучэнні з адноснымі займеннікамі абазначае: многія, многае.
Ш. каму расказала пра гэта.
Ш. якія падзеі адбыліся за гэты час.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
technically [ˈteknɪkəli] adv.
1. тэхні́чна;
Technically, the building is a masterpiece. У тэхнічным плане гэты будынак – проста шэдэўр.
2. фарма́льна;
He is technically literate. Фармальна кажучы, ён адукаваны.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
thrill1 [θrɪl] n. хвалява́нне; узру́шанасць, узрушэ́нне;
a thrill of joy ра́даснае хвалява́нне;
give a thrill хвалява́ць;
The film has a lot of thrills. Гэты фільм казыча нервы.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
empower [ɪmˈpaʊə] v.
1. fml упаўнава́жваць
2. дазваля́ць, дава́ць магчы́масць, пра́ва (рабіць што-н.);
The college is empowered to give degrees. Гэты каледж мае права прысвойваць (навуковыя) ступені.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
бісе́ктар
(лац. bisector = які раздзяляе надвае)
1) плоскасць, у якой ляжыць рабро двухграннага вугла і якая дзеліць гэты вугал на дзве аднолькавыя часткі;
2) інструмент, які дзеліць вугал папалам.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
зацямне́ць, ‑ее; зак.
Вылучыцца сваім цёмным колерам, паказацца (пра што‑н. цёмнае). У гэты час перад гуртам дзяўчат і хлопцаў зацямнела некалькі постацей. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бязве́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; незак., каго.
Разм. Нявечыць, знявечваць; калечыць. [Фельчар:] — На, выпі гэты парашок, можа ўбачыш, што мы цябе лечым, а не бязвечым. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
асаро́міць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак., каго.
Паставіць у становішча, якое прымушае адчуць сорам, няёмкасць. [Патапавіч:] — Гэты мой сваток Саладуха асароміў усіх нас тым свінарнікам. Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паржаве́ць, ‑ее; зак.
1. Стаць іржавым; заржавець. Гільзы яшчэ трохі паблісквалі, але бляск гэты быў цьмяны — яны паржавелі. Чыгрынаў.
2. Заржавець — пра ўсё, многае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)