ура́жанне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. След, які застаецца ў свядомасці, у душэўным жыцці ад убачанага, пачутага, перажытага.

Уражанні дзіцячых гадоў.

Падарожныя ўражанні.

2. Уплыў, уздзеянне.

Знаходзіцца пад моцным уражаннем.

3. Уяўленне, думка, што склаліся ў выніку знаёмства, сустрэчы з кім-, чым-н.

Дзяліцца ўражаннямі з кім-н. Гэты чалавек зрабіў на нас добрае ў.

Складваецца ў., што ён не ва ўсім тут разабраўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

шмат¹, прысл.

1. Вялікая колькасць, дастатковая колькасць каго-, чаго-н., многа.

Ш. працуе.

Ш. часу прайшло.

Працы ў мяне цяпер ш.знач. вык.). Ці ш. людзей сабралася?

2. У спалучэнні з прым. і прысл. вышэйш. ст. азначае: значна, намнога.

Ён ш. маладзейшы за мяне.

3. У спалучэнні з адноснымі займеннікамі абазначае: многія, многае.

Ш. каму расказала пра гэта.

Ш. якія падзеі адбыліся за гэты час.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

technically [ˈteknɪkəli] adv.

1. тэхні́чна;

Technically, the building is a masterpiece. У тэхнічным плане гэты будынак – проста шэдэўр.

2. фарма́льна;

He is technically literate. Фармальна кажучы, ён адукаваны.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

thrill1 [θrɪl] n. хвалява́нне; узру́шанасць, узрушэ́нне;

a thrill of joy ра́даснае хвалява́нне;

give a thrill хвалява́ць;

The film has a lot of thrills. Гэты фільм казыча нервы.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

empower [ɪmˈpaʊə] v.

1. fml упаўнава́жваць

2. дазваля́ць, дава́ць магчы́масць, пра́ва (рабіць што-н.);

The college is empowered to give degrees. Гэты каледж мае права прысвойваць (навуковыя) ступені.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бісе́ктар

(лац. bisector = які раздзяляе надвае)

1) плоскасць, у якой ляжыць рабро двухграннага вугла і якая дзеліць гэты вугал на дзве аднолькавыя часткі;

2) інструмент, які дзеліць вугал папалам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

зацямне́ць, ‑ее; зак.

Вылучыцца сваім цёмным колерам, паказацца (пра што‑н. цёмнае). У гэты час перад гуртам дзяўчат і хлопцаў зацямнела некалькі постацей. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бязве́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; незак., каго.

Разм. Нявечыць, знявечваць; калечыць. [Фельчар:] — На, выпі гэты парашок, можа ўбачыш, што мы цябе лечым, а не бязвечым. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асаро́міць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак., каго.

Паставіць у становішча, якое прымушае адчуць сорам, няёмкасць. [Патапавіч:] — Гэты мой сваток Саладуха асароміў усіх нас тым свінарнікам. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паржаве́ць, ‑ее; зак.

1. Стаць іржавым; заржавець. Гільзы яшчэ трохі паблісквалі, але бляск гэты быў цьмяны — яны паржавелі. Чыгрынаў.

2. Заржавець — пра ўсё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)