Пераборка (піраборка) ’дашчаная перагародка ў хаце; канявая сцяна’ (бялын., докш., Янк. Мат.; Сцяшк. Сл.; Яруш.; Др.-Падб.; Гарэц.; рас., Шатал.; барыс., шуміл., кругл., ЛА, 4). Да пера- і браць (гл.) у значэнні ’аддзяляць частку’ (ТСБМ). Параўн. заборка ’тс’ (рас., Янк. Мат.), рус.дыял.перебира́ть ’перагароджваць’, переборка ’перагародка’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Прыбо́р1 ’камплект, набор прадметаў для карыстання; прыстасаванне, апарат’ (Нас., Ласт., ТСБМ), ’вупраж’ (Сл. ПЗБ), ’ткацкая прылада’ (Сл. Брэс.). Запазычана з рус.прибо́р — аддзеяслоўнага назоўніка ад прибира́ть з рэалізацыяй гістарычнага чаргавання и/о ў корані. Гл. браць.
Прыбо́р2, прыбо́ры ’ўбор, убранне; адзенне; форма’ (ТСБМ, Нас., Гарэц., Др.-Падб., Яруш., Касп., Растарг., Жд.; в.-дзв., бярэз., Сл. ПЗБ; Ян., Нар. Гом.), прыбо́ры ’прыбраны, адзенне’, прібо́ры ’прыборы, уборы’ (Бяльк.). Сюды ж прыбо́р ’зборы ў дарогу; падрыхтоўка да падарожжа’ (Нас., Гарэц., Др.-Падб.). Да прыбіра́ць, браць (гл.). Параўн. рус.паўдн.прибо́р ’адзенне, убор, убранне; набор прыгожых рэчаў’, ’галаўны ўбор’, ’аздабленне на адзенні ці на галаве’, укр.прибі́р ’адзенне, убор; апрананне, прыбіранне; узорная вышыўка каляровымі ніткамі па лацкане кажушка’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
stranglehold[ˈstræŋglhəʊld]n.
1. мёртвая хва́тка;
have a stranglehold on smb.браць каго́-н. за го́рла
2. (on) кантро́ль; засі́лле;
the male stranglehold in politics засі́лле мужчы́н у палі́тыцы
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
восходи́тьнесов.
1.(подниматься вверх) узыхо́дзіць;
2.(иметь началом)браць пача́так (ад чаго); (происходить) пахо́дзіць (з, ад чаго);
3.(о светилах) усхо́дзіць, узыхо́дзіць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пагразі́ць, ‑гражу, ‑грозіш, ‑грозіць; зак.
1. Зрабіць пагражальны жэст. Пагразіць свавольнікам. □ Амелька пагразіў кулаком у бок сяла і пачаў заводзіць свой матацыкл.Якімовіч.Таццяна пагразіла пальцам: — Сынок, нельга самому браць.Пальчэўскі.
2. Выказаць пагрозу. — А я закрычу! — пагразіў Рабушка.Новікаў.— Ну што ж, наракай пасля на сябе, — пагразіў тады Брава Жыватоўскі.Чыгрынаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
смугля́вы, ‑ая, ‑ае.
Злёгку смуглы; смуглаваты. Смуглявы тварык. □ На смуглявую, чыстую, дзявочай свежасці скуру брытву браць трэба было самую вострую.Карпюк.// Які мае такую скуру. І вось выходзіць хлопец статны, Крыху смуглявы, малады, Танкіст і песе[ннік] выдатны, І сам прыгожы, хоць куды.Колас.Мікола сапраўды нагадваў цыгана — такі ён быў чорны, смуглявы.Даніленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
take after
а) быць падо́бным да каго́
б) бе́гчы за кім, лаві́ць каго́
в) браць пры́клад з каго́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
overrule
[,oʊvərˈru:l]
v.
1) адкіда́ць (прапано́ву), адхіля́ць (про́сьбу), не прыма́ць пад ува́гу пярэ́чаньне
2) перамага́ць, бра́ць верх над чым
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
parenthesize
[pəˈrenӨəsaɪz]
v.t.
1) браць у ду́жкі
2) устаўля́ць пабо́чнае сло́ва або́ пабо́чны сказ
3) зазнача́ць, заўважа́ць мімахо́дзь, збо́ку
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)