parenthesize

[pəˈrenӨəsaɪz]

v.t.

1) браць у ду́жкі

2) устаўля́ць пабо́чнае сло́ва або́ пабо́чны сказ

3) зазнача́ць, заўважа́ць мімахо́дзь, збо́ку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

participate

[pɑ:rˈtɪsɪpeɪt]

v.i.

удзе́льнічаць; браць удзе́л у чым-н.

He participated in the discussion — Ён браў удзе́л у дыску́сіі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

take after

а) быць падо́бным да каго́

б) бе́гчы за кім, лаві́ць каго́

в) браць пры́клад з каго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

éinnehmen

* vt

1) атры́мліваць (даход)

2) займа́ць (пасаду)

3) прыма́ць (лякарства)

4) (für A) заціка́віць (каго-н. чым-н.)

5) вайск. браць, захо́пліваць, авало́даць

in Sturm ~ — браць шту́рмам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

derive [dɪˈraɪv] v. (from)

1. fml атры́мліваць;

derive pleasure from smth. атры́мліваць задавальне́нне ад чаго́-н.

2. браць пача́так, пахо́дзіць (ад чаго-н.);

words derived from Latin сло́вы лаці́нскага пахо́джання

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

consume [kənˈsju:m] v. fml

1. спажыва́ць; з’яда́ць

2. расхо́даваць, браць;

consume a lot of fuel расхо́даваць шмат па́ліва

3. ахо́пліваць; му́чыць, гры́зці;

He is consumed with envy. Яго грызе зайздрасць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Габа́ць ’хапаць, браць’ (Байк. і Некр.). Параўн. укр. га́бати ’хапаць’, рус. дыял. габа́ться ’борацца’, чэш. habati, славац. habať ’хапаць’ і г. д. Агляд форм і семантыкі ў Трубачова (Эт. сл., 6, 76–77), які прымае магчымую сувязь з літ. gobė́ti ’жадаць’ і з утварэннямі тыпу *xapati. Гл. Слаўскі, 1, 243.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

rewanżować się

незак.

1. браць рэванш;

2. плаціць узаемнасцю; дзякаваць; аказваць узаемную паслугу; адплачваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

закрэ́сліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Зняць, зрабіць несапраўдным што‑н. напісанае, намалёванае, правёўшы па ім адну або некалькі рыс; закасаваць. [Іван Пятровіч] перачытаў напісанае, закрэсліў апошні няўдалы абзац. Васілевіч. // перан. Перастаць надаваць чаму‑н. значэнне, браць пад увагу; адкінуць. Не закрэсліць жыцця, што было. Куляшоў. Пашкевічус хацеў закрэсліць тое, як раней ставіўся да Алеся. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жані́цца, жанюся, жэнішся, жаніцца; незак.

Браць жонку, станавіцца жанатым, сямейным. Ішлі гады, дзеці іх раслі, жаніліся, выходзілі замуж — і хатка выцягвалася па вуліцы ў абодва бакі. Ракітны. // з кім. Разм. Вянчацца, уступаць у шлюб. Мартын і не думаў жаніцца з .. [Аўгінняй] і наогул аб жаніцьбе ён не думае. Колас. // Спраўляць вяселле. Жэняцца — скачуць, разводзяцца — плачуць. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)