анты́чны

(лац. antiquus = старажытны)

які адносіцца да гісторыі і культуры старажытных грэкаў і рымлян.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

вака́льны

(лац. vocalis = гучны)

які адносіцца да выканання голасам, прызначаны для спеваў; галасавы, пеўчы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

метало́ід

(ад метал + -оід)

хімічны элемент, які не адносіцца да металаў; устарэлая назва неметалаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

паратырэо́ідны

(ад пара- + гр. thyreoeides = шчытападобны)

які адносіцца да каляшчытападобнай залозы (напр. п. гармон).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

этні́чны

(гр. ethnikos = народны)

які адносіцца да пэўнага народа, яго побыту, нораваў, звычаяў, культуры.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

relate [rɪˈleɪt] v. (to)

1. устана́ўліваць су́вязь або́ адно́сіны;

relate theory and practice звяза́ць тэо́рыю з пра́ктыкай

2. адно́сіцца; мець дачыне́нне (да чаго-н.);

He notices nothing but what relates to himself. Ён звяртае ўвагу толькі на тое, што тычыцца непасрэдна яго.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зне́шні, -яя, -яе.

1. Які знаходзіцца звонку, за межамі чаго-н.

З. выгляд.

Знешняе асяроддзе.

2. Які праяўляецца толькі з вонкавага боку і не адпавядае ўнутранаму стану.

З. спакой.

Знешне (прысл.) ён быў задаволены.

3. перан. Павярхоўны, пазбаўлены глыбіні, унутранага зместу.

З. бляск.

4. Які адносіцца да зносін з замежнымі дзяржавамі.

Знешняя палітыка.

З. гандаль.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Варсану́ць ’піхнуць, штурхануць’ (Янк. II, Бяльк., Арх. ГУ), варса́нуць ’штурхануць’ (Арх. ГУ). Бясспрэчна, адносіцца да варс́аць ’калоць, кідаць’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Крыжачо́к ’беларускі народны танец’. Адносіцца да групы танцаў, у якіх пераймаюцца рухі птушак. Параўн. крыжанка (гл.). Ад крыжан (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

éinschlägig

a адпаве́дны, які́ адно́сіцца (да чаго-н.)

die ~e Literatúr — літарату́ра па да́дзенаму прадме́ту

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)