аб’екты́ў

(с.-лац. objectivus = які адносіцца да прадмета)

частка аптычнага прыбора (напр. фотаапарата, тэлескопа), якая складаецца з лінзы ці сістэмы лінз.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

негаты́ўны

(лац. negativus = адмоўны)

1) які адносіцца да негатыва (напр. н-ая плёнка);

2) адмоўны (напр. ная ацэнка); проціл. пазітыўны 2.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Крыўля́цца1 ’зайздросціць, адносіцца з пагардай’ (Жыв. сл.). Гл. крыўляцца2.

Крыўля́цца2 ’рабіць ненатуральныя рухі цела, грымасы’ (ТСБМ, КЭС, лаг.). Гл. крыўляць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Траці́чны ‘звязаны з трэцяй стадыяй хваробы’, ‘адносіцца да першага перыяду кайназойскай эры’ (ТСБМ). Запазычанае з рус. трети́чный ‘тс’, відаць, ад *третица, гл. трэці.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ганако́к

(н.-лац. gonococcus, ад гр. gonos = семя + kokkos = зерне)

мікроб, які выклікае ганарэю; адносіцца да дыплакокаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

графа-

(гр. grapho = пішу)

першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае «які адносіцца да пісьма, почырку, чарчэння».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

іранізава́ць

(фр. ironiser, ад лац. ironia = іронія)

адносіцца да каго-н., чаго-н. з іроніяй; смяяцца, кпіць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

эліпты́чны

(гр. elleiptikos)

які мае форму эліпса, адносіцца да эліпса (напр. э-ыя галактыкі, э-ая геаметрыя).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Падле́глы ’які адносіцца да ліку асоб, аб’ектаў, з’яў, на якія распаўсюджваецца што-н. абавязковае, прымусовае; падуладны, падначалены’ (ТСБМ, Нас., Яруш.). З польск. podległy ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

kabaretowy

кабарэтны; які адносіцца да кабарэ;

aktor kabaretowy — артыст кабарэ;

teatrzyk kabaretowy — тэатр-кабарэ

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)