падзме́нны, ‑ая, ‑ае.

Такі, які замяняе на некаторы час каго‑н. на працы, дзяжурстве, вахце і пад. Падзменны рабочы. / у знач. наз. падзме́нны, ага, м. Падзменныя зараз адпачываюць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рознарабо́чы, ага, м.

Рабочы, заняты на падсобных работах, якія не патрабуюць кваліфікацыі. [Мікалай:] — Умовімся, што, за выключэннем некалькіх рознарабочых, не будзем трымаць у брыгадзе неспецыялістаў, рабочых без разраду. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

clergyman

[ˈklɜ:rdʒimən]

n., pl. -men

духо́ўны -ага, сьвята́р -а́, па́стар -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

council(l)or

[ˈkaʊnsələr]

n.

ся́бра ра́ды; ра́дны -ага m., ра́дная f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

crustacean, crustaceous

[krʌˈsteɪʃən]

1.

adj., Zool.

ракападо́бны

2.

n.

ракападо́бны -ага m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

centenarian

[,sentənˈeriən]

n.

які́ ма́е сто гадо́ў, стогадо́вы -ага m., стогадо́вая f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Leftist, leftist

[ˈleftɪst]

n.

ле́вы -ага, лява́к левака́ m., член ле́вай па́ртыі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

vowel

[vaʊəl]

1.

n.

гало́сны -ага m. (гук, лі́тара)

2.

adj.

гало́сны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

February

[ˈfebjueri]

1.

n., pl. -aries

лю́ты -ага m.

2.

adj.

лю́таўскі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

гэ́ны, ага, м.; гэна, ‑ай, ж.; гэна, ‑ага, н.; мн. гэныя, ‑ых; займ.

Абл.

1. указальны. Той (у 1 знач.). Знішчалі войны ўсё мячом .. Не гандляры і не князі тут абліваліся слязьмі, — тут гараваў працоўны люд ад гэных войн, ад гэных смут. Дубоўка.

2. указальны. Гэты. [Гаспадар] змоўк на хвіліну, думаў, што Папас нешта адкажа на гэныя словы пра махорку, але не дачакаўся Панасавых слоў і працягваў гаворку сам. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)