валюха́ты, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
валюха́ты, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
варкатлі́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Які любіць варкатаць.
2. Ціхі, мяккі, пяшчотны (
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бада́ць, ‑ае;
Біць ілбом, калоць рагамі (
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
безразме́рны, ‑ая, ‑ае.
Які выкарыстоўваецца для некалькіх сумежных размераў (звычайна
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
белалі́сты, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адплю́шчыцца, ‑плюшчыцца;
Адкрыцца, расплюшчыцца (
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
далёкаструме́нны, ‑ая, ‑ае.
Які выкідвае струмені вады на далёкую адлегласць (
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзяржымо́рда, ‑ы,
[Ад імя дзеючай асобы камедыі Гогаля «Рэвізор».]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
інверсіява́ны, ‑ая, ‑ае.
Зменены перастаноўкай (
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
інквізі́тар, ‑а,
Суддзя або член інквізіцыйнага суда.
[Лац. inquisitor — следчы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)