дашпурля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго-што.

Разм. Перашпурляць усё да канца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

казе́ліць,

У выразе: казеліць вочы — скасавурыўшыся, пільна ўглядацца ў каго‑, што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

казытну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., каго-што.

Аднакр. да казытаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кульну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., каго-што.

Аднакр. да куляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лахма́ціць, ‑мачу, ‑маціш, ‑маціць; незак., каго-што.

Разм. Рабіць лахматым. Лахмаціць прычоску.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

легітымі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., каго-што.

Прызнаць (прызнаваць) законным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малаве́рны, ‑ая, ‑ае.

Які недастаткова верыць у каго‑, што‑н. Малаверны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

му́рзаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.

Разм. Рабіць мурзатым, пэцкаць, брудзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наадко́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-чаго.

Адкапаць вялікую колькасць чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навыко́рмліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Выкарміць у вялікай колькасці. Навыкормліваць парасят.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)