вы́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Звяртацца да каго‑н. на «вы».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́паіць, ‑паю, ‑паіш, ‑паіць; зак., каго.

Кормячы малаком, пойлам, узгадаваць. Выпаіць цяля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́патрашыць, ‑шу, ‑шыш, ‑плыць; зак., каго-што.

Ачысціць ад вантробаў. Выпатрашыць цецерука.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́радзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго-што.

Разм. Нарадзіць, пусціць на свет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адстро́іць, ‑строю, ‑строіш, ‑строіць; зак., каго-што.

Абладзіць, агледзець; аздобіць. Адстроіць кватэру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсупо́ніць, ‑супоню, ‑супоніш, ‑супоніць; зак., каго-што.

Развязаць супоню, распрагчы каня; рассупоніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адбракава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., каго-што.

Аддзяліць недабраякаснае, бракоўнае. Адбракаваць маладняк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адклява́ць, ‑клюе; зак., каго-што.

Клюючы, ад’есці, адарваць (пра рыбу). Адкляваць чарвяка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абрусі́ць, ‑рушу, ‑русіш, ‑русіць; зак., каго.

Прывіць каму‑н. рускую мову, звычаі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абагаві́ць, ‑гаўлю, ‑гавіш, ‑гавіць; ‑гавіце; зак., каго-што.

Тое, што і абогатварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)