Роўны ’просты, прамы, без выгібаў’, ’гладкі, без упадзін і ўзгоркаў’, ’аднолькавы, пастаянны’, ’ураўнаважаны’, ’які аднолькава з кім-небудзь вырастае’, ’які мае аднолькавыя правы, становішча, значэнне’ (ТСБМ, Шат., Байк. і Некр., Бяльк., ТС, Сл. ПЗБ), ’палогі (пра бераг ракі, возера)’, раўні́сты ’тс’ (жлоб., рэч., глус., ЛА, 2), рі́мны ’роўны’ (драг., Лучыц-Федарэц, вусн. паведамл.). Укр. рі́вний, рус. ро́вный, ро́вен, стараж.-рус. ровьнъ; польск. równy, н.-луж. rowny, в.-луж. runy, палаб. ruovnė, чэш., славац. rovný, славен. ráven, серб. ра́ван, ра̂вни ’тс’, харв. rávan ’роўны’, rȃvan ’раўніна’ чак. ravȁn, rõvan, шток. ràvan, ж. р. rámna, н. р. râmno, макед. рамен, балг. ра̀вен, ст.-слав. равьнъ. Прасл. *orvьnъ(jь) — прыметнік, утвораны ад асновы *orvo‑es‑, роднаснай ст.-прус. arwis ’сапраўдны’, якое Смачынскі (IF, 94, 307) лічыць калькай-запазычаннем з ням. мовы; хецк. aruna‑ ’мора’, авест. ravah‑/raunah ’свабодная, адкрытая прастора’, ірл. róe, rói ’роўнае поле’, лац. rūs ’зямля, поле, вёска’, ст.-в.-ням. rûm ’памяшканне’, англ. room ’пакой’, ням. Raum ’прастора’ < і.-е. *réu̯H1‑es‑ ’адчыняць’ (Фурлан–Бязлай, 3, 155–156; Фасмер, 3, 489; Махэк₂, 520; Сной₂, 604; ESJSt, 13, 754–755). Сюды ж: ро́ўніца ’раўняцца’ (ст.-дар., Сл. ПЗБ), ро́ўна ’адначасова’ (браг., Мат. Гом.), ро́ўня ’раўня’ (ТСБМ, ТС; слуц., Чуд.), ’узровень’ (Гарэц.), ’раўніна’ (слонім., Сцяшк. Сл.) і ро́ўнядзь ’раўніна, роўнае месца’ (ТСБМ, ТС, Бяльк., Касп., Байк. і Некр.), ’плошча (паверхні)’ (Стан.), ’гладкая паверхня вады’ (БРС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

kontakt, ~u

kontak|t

м.

1. кантакт, зносіны;

~ty międzynarodowe — міжнародныя кантакты;

nawiązać ~t — наладзіць зносіны (кантакты);

być z kim w ~cie — мець з кім зносіны;

włączyć do ~tu — падключыць кантакты;

2. эл. разм. уключальнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

współcześnie

1. у наш час; цяпер;

2. адначасова; у адзін час; у адну эпоху;

istnieć współcześnie z kim — існаваць у адзін час з кім;

3. па-сучаснаму;

współcześnie myślący człowiek — чалавек, які мысліць па-сучаснаму

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

źle

дрэнна, кепска, блага;

źle pracować — дрэнна працаваць;

źle z kim postąpić — дрэнна абысціся з кім;

źle się czuć — дрэнна адчуваць сябе;

źle mu z oczu patrzy — па вачах відаць, што ён задумаў нешта дрэннае

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

hard​1 [hɑ:d] adj.

1. цвёрды; жо́рсткі; му́лкі

2. (for) ця́жкі (для выканання, для разумення і да т.п.)

3. стара́нны, упа́рты; цвёрды

4. стро́гі, суро́вы; бязлі́тасны, лю́ты, жо́рсткі

♦

be hard on smb./smth. быць стро́гім/суро́вым з кім-н.; трыма́ць каго́-н. у стро́гасці; быць несправядлі́вым з кім-н.; дрэ́нна абыхо́дзіцца з чым-н., не берагчы́ ад пашко́джвання;

drive/strike a hard bargain заключы́ць вы́гадную здзе́лку, дзе́йнічаючы цвёрда і агрэсі́ўна;

give smb. a hard time спецыя́льна ўскладня́ць жыццё каму́-н.;

hard and fast непахі́сны, цвёрды; жо́рсткі; стро́га азна́чаны; непару́шны; вы́значаны раз і назаўсёды;

(as) hard as nails бязду́шны, бессардэ́чны, бязлі́тасны, лю́ты, жо́рсткі;

hard cheese нешанцава́нне, няўда́ча;

hard going не́шта ця́жкае, што патрабу́е шмат намага́нняў, вы́сілкаў (каб зрабіць, зразумець і да т.п.);

hard luck/lines! (табе́) не пашанцава́ла!;

make hard work of smth. перастара́цца; тра́ціць больш сіл і ча́су, чым трэ́ба на што-н.;

no hard feelings? вы не пакры́ўдзіліся?/вы не крыўду́еце?;

too much like hard work які́ патрабуе шмат намага́нняў, вы́сілкаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

уве́даць кніжн.

1. (сабраць звесткі пра каго-н., што-н.) erfáhren* vt; Erkúndigungen éinziehen* (што-н. über A), sich erkúndigen (nach D);

2. (пазнаць што-н., набыць веды) erkénnen* vt, wíeder erkénnen* vt;

3. (пазнаёміцца з кім-н.) kénnen lérnen;

цяпе́р я яго́ лепш уве́даў jetzt hábe ich ihn näher kénnen gelérnt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

упэ́ўнены

1. (цвёрды) sícher, fest;

упэ́ўнены го́лас síchere [féste] Stímme;

2. (перакананы) überzéugt (у чым-н. von D), gewíss, sícher (G); zúversichtlich;

быць упэ́ўненым у по́спеху des Erfólges sícher sein, séiner Sáche gewíss sein;

быць упэ́ўненым у кім-н. sich auf j-n verlássen*;

◊

бу́дзьце ўпэ́ўнены! séien Sie únbesorgt!, verlássen Sie sich daráuf!

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

цаля́ць

1. (трапляць) tréffen* vt;

2. (накіроўваць стрэл, удар) zíelen vi (у што-н. nach D);

цаля́ць са стрэ́льбы das Gewéhr ánlegen;

цаля́ць па кім-н. auf j-n zíelen, auf j-n ánlegen;

3. перан. (намагацца, імкнуцца) (áb)zíelen vi (куды-н. auf A); ándeuten vt, ánspielen vi (auf A) (намякаць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

спыні́ць, спыня́ць

1. stóppen vt, zum Stéhen [Stíllstand] bríngen*; ánhalten* vt (машыну); unterbréchen* vt (перарваць); éine Unterbréchung hervórrufen* (часова);

спыні́ць крывацёк das Blut stíllen;

2. (затрымаць) áufhalten* vt, ánhalten* vt, ábbremsen vt, zurückhalten* vt;

3. (засяродзіць) ríchten vt, lénken vt, konzentríeren vt;

спыні́ць по́гляд на кім-н. den Blick auf j-n (A) héften [ríchten]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

страля́ць

1. schíeßen* vi, féuern vi (па кім-н, па чым-н. auf A);

страля́ць са стрэ́льбы mit dem Gewéhr schíeßen*;

страля́ць ва ўпор éinen Náhschuss ábgeben*;

2. безас. (пра боль) zúcken vi, réißen* vi;

у мяне страля́е ў ву́ху ich hábe Óhrenreißen;

◊

страля́ць вачы́ма äugeln; Áugen máchen, mit Blícken kokettíeren (какетнічаць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)