Verbum

прага́ліна, -ы, мн. -ы, -лін, ж.

Месца, не запоўненае тым, што знаходзіцца вакол яго (напр., невялікая палянка ў лесе, светлая пляма на хмарным небе і пад.).

|| памянш. прага́лінка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

прасушы́цца, -ушу́ся, -у́шышся, -у́шыцца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць поўнасцю сухім пасля сушкі.

Падушка прасушылася.

2. Высушыць на сабе адзенне, абутак (разм.).

Трапіў пад дождж, трэба п.

|| незак. прасу́швацца, -аюся, -аешся, -аецца.

пра́сці, праду́, прадзе́ш, прадзе́; прадзём, прадзяце́, праду́ць; праў, пра́ла; прадзі; пра́дзены; незак., што.

Скручваючы (воўну, кудзелю і пад.), рабіць ніткі.

|| зак. спра́сці, спраду́, спрадзе́ш, спрадзе́; спрадзём, спрадзяце́, спраду́ць; спраў, спра́ла; спрадзі; спра́дзены.

|| наз. прадзе́нне, -я, н.

прыназо́ўнік, -а, мн. -і, -аў, м.

У граматыцы: службовае слова, з дапамогай якога выражаюцца адносіны паміж галоўнымі і залежнымі кампанентамі словазлучэння, напр.: ад (сцяны), па (полі), перад (домам) і пад.

|| прым. прыназо́ўнікавы, -ая, -ае.

Прыназоўнікавае словазлучэнне.

закаса́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Загнуўшыся, падняцца, задрацца ўгору.

Рукаў закасаўся.

2. Закасаць сабе рукавы, полы і пад. (разм.).

Закасайся, каб не памачыць штаны.

|| незак. зака́свацца, -аюся, -аешся, -аецца.

апанта́ны, -ая, -ае.

1. Нястрымны, захоплены чым-н. (пачуццямі, думкамі, імкненнямі і пад.).

2. у знач. наз. апанта́ны, -ага, мн. -ыя, -ых, м. Душэўна ўзрушаны; шалёны.

Носіцца, як а.

|| наз. апанта́насць, -і, ж. (да 1 знач.).

абвя́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., што.

Падсушыць на сонцы або на ветры якія-н. харчовыя прадукты (мяса, рыбу і пад.) з мэтай іх захавання.

А. рыбу.

|| незак. абвя́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абвя́льванне, -я, н.

абзаве́сціся, -вяду́ся, -вядзе́шся, -вядзе́цца; -вядзёмся, -ведзяце́ся, -вяду́цца; -вёўся, -вяла́ся, -ло́ся; -вядзі́ся; зак.

Набыць, стварыць што-н. неабходнае для жыцця, гаспадаркі і пад.

А. сям’ёй.

А. мэбляй.

|| незак. абзаво́дзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца; -дзься.

|| наз. абзавядзе́нне, -я, н.

абмурава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак., што.

Абкласці цэглай, каменнем што-н., замацоўваючы цэментам, глінай і пад.

А. касцёл.

|| незак. абмуро́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абмуро́ўванне, -я, н. і абмуро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж.

абцяка́льны, -ая, -ае.

1. Які мае такія вонкавыя абрысы, што забяспечваюць пры руху найменшае супраціўленне паветра, вады і пад.

Аўтамабіль абцякальнай формы.

2. перан. Які абыходзіць спрэчныя пытанні́; няпэўны, ухілісты.

А. адказ.

|| наз. абцяка́льнасць, -і, ж.