1. (празмернаячаго-н) Überládung f -, Überbelastung f -, Überlástung f -;
2.перан (працай) Überlástung f, Überbeanspruchung f -, Überfórderung f -;
3. (удругоемесца) Úmladung f -, -en; Úmschlag m -(e)s, -schläge (тавараўі г. д.)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
складIм (сховішча, месца складавання) Láger n -s, -; Spéicher m -s, - (свіран); Zentrálstelle f -, -n (база);
тава́рны склад Wárenlager n, Wárenspeicher m;
склад гато́вай праду́кцыі Fértigwarenlager n;
палявы́ складвайск Féldlager n;
склад боепрыпа́саў Munitiónslager n;
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
схо́ванкажразм
1. (сховішча, укрыццё) Déckung f -, -en, Schutz m -es; Únterstand m -(e)s, -stände (тсвайск);
2. (патаемнаемесца) Verstéck n -(e)s, -e; Schlüpfwinkel m -s, -; Gehéimfach n -(e)s, -fächer (устале)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Буглёўнік, буглёк ’месца, дзе багата дробных, адшліфаваных вадой каменьчыкаў’ (гродз., Яшкін). Няяснае слова. Можна толькі выказаць няпэўную дагадку пра нейкую сувязь з дзеясловам тыпу *аб‑угліць (да ву́гал). Параўн. яшчэ ўкр. (закарп.) бу́гол ’вялікі камень у рацэ’. Гл. Краўчук, БЛ, 1974, 5, 64.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Відо́вішча ’тое, што паўстае, адкрываецца перад вачамі’; ’паказ, прадстаўленне’ (БРС, КТС). Укр.видовище ’відовішча’, макед.видовиште ’бачанне; пабачанне’. Прасл.vidovišče утворана ад *vid‑u > vid‑ov‑ і суф. ‑išče, першасным значэннем якога было ’месца, дзе бачна відовішча’ → ’тое, што бачна, што паказваецца, адкрываецца’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Лашчы́на ’нізкае месца на полі’, ’нізіна’ (Выг., Сцяшк., Бяльк., Касп.; паўд.-усх., КЭС; віл.іўеў., навагр., круп., Сл. паўм.-зах.), < ілажчына < лажок + ін‑а. Да лог (гл.). Інакш Куркіна (Этымалогія–1974, 50), якая адносіць рус.лощина ’тс’ да этымалагічнага гнязда lesk‑/lošk‑.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Начаку́ (начыку́) ’напагатове’ (Бяльк.), рус.начеку́ ’напагатове; блізка да завяршэння; на віду’. Звязана з чака́ць (быць начаку́ = быць у чаканні), гл. Фасмер, 4, 324–325; назоўнік чак лічыцца страчаным ва ўсходнеславянскіх мовах, параўн. серб.-харв.чек ’месца, дзе паляўнічы чакае звера’ (КЭСРЯ, 286).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ні́ўка1 ’памянш. ад ніва’ (Нас., Бяльк., ТС), ’агароджвае месца для жывёлы ў полі’ (ДАБМ, камент. 785). Гл. ніва.
Ні́ўка2 ’пырнік паўзучы, Agropyron repens’ (маг., Кіс.). Відаць, да ніва; матывацыя тлумачыцца, магчыма, тым, што праросшы на полі пырнік прыпамінае засеяны ўчастак.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Патахці́ць ’упіхнуць’ (шальч., Сл. ПЗБ). Да тахціць ’гаціць, пракладваць дарогу праз балоцістае месца’ (ТСБМ), якое да прасл.patiti — глухога варыянта прасл.batiti/batati ’стукаць, удараць’ (гл. SP, 1, 194; Трубачоў, Эт. сл., 1, 164–165) — з устаўным суфіксам ‑х‑ аднаразавага значэння, параўн. ⁺pataxati.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Перахо́ў (піряхо́ў) ’перахоўванне, хаванне ад каго-небудзь’ (Юрч. СНЛ), укр.перехо́в ’хаванне, укрывальніцтва’. Суадносіцца з польск.przećhow, przechówek ’тс’, якія з зах.-прасл.*xovati > бел.хава́ць (гл.). Сюды ж перахоўка ’пераклад рэчы з аднаго тайнага месца ў другое’, ’тайнае трыманне пад вартай’ (Нас.).