глу́пость ж.

1. (качество, свойство) дурно́та, -ты ж., ду́расць, -ці ж., неразу́мнасць, -ці ж.; (бессмысленность) бязглу́здасць, -ці ж.; (нелепость) недарэ́чнасць, -ці ж.;

2. (глупый поступок, глупое слово) глу́пства, -ва ср., мн. нет;

сде́лать по глу́пости зрабі́ць па ду́расці (па дурно́це, праз дурно́ту);

не говори́те глу́постей не гавары́це глу́пства;

глу́пости разг. глу́пства;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Széne

f -, -n

1) сцэ́на

etw. in die ~ sétzen — інсцэні́раваць што-н.; зрабі́ць, арганізава́ць што-н.

éine ~ erlében — быць све́дкай яко́й-н. сцэ́ны [з’я́вы]

j-m éine ~ máchen — устро́іць каму́-н. сцэ́ну

2) з’я́ва (у п’есе)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

patch

[pætʃ]

1.

n.

1) ла́та, ла́тка f., ла́пік -а m. (на адзе́ньні, абу́тку)

2) пля́стыр (на ра́нцы), павя́зка f.

eye patch — павя́зка на во́ка

3) му́шка f. (на жано́чым тва́ры)

4) пля́ма f.

5) ла́пік зямлі́

a garden patch — зямля́ пад гаро́д

2.

v.

1) ла́таць (падра́нае)

2) to patch up —

а) зала́дзіць сва́рку

б) зала́таць, зрабі́ць на ху́ткую руку́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

motion​1 [ˈməʊʃn] n.

1. pyx; ход;

Newton’s laws of motion зако́ны ру́ху Нью́тана;

be in motion ру́хацца

2. жэст, рух (рукі або галавы)

3. прапано́ва;

adopt/pass/carry a motion прыня́ць прапано́ву;

table/propose/put forward a motion зрабі́ць/уне́сці прапано́ву;

reject a motion адхілі́ць прапано́ву

4. med. стул, спаражне́нне, выпаражне́нне

♦

go through the motions рабі́ць, гавары́ць (што-н.) насу́перак жада́нню;

put/set in motion прыво́дзіць у рух

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bit​1 [bɪt] n.

1. a bit крыху́, чуць-чуць, невялі́кая ко́лькасць;

Your advice will help a bit. Твая парада крыху дапаможа;

Wait a bit. Пачакайце хвілінку/крыху.

2. кава́лачак;

every bit усё, ца́лкам; зусі́м

3. AmE, infml 12​1/2 цэ́нта

♦

bit by bit паступо́ва, пакрысе́;

do one’s bit зрабі́ць унёсак, уне́сці свой укла́д;

not a bit ані́, ніко́лькі;

go/fall to bits разбі́цца на дро́бныя ча́сткі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bone​1 [bəʊn] n. косць, ко́стка

♦

a bag of bones ску́ра ды ко́сці;

a bone of contention я́блык разла́ду, прычы́на сва́ркі;

feel in one’s bones быць упэ́ўненым;

have a bone to pick with smb. infml зво́дзіць раху́нкі з кім-н.;

make no bones about (doing) smth. быць адкры́тым, чэ́сным у чым-н.; не вага́цца, не хіста́цца;

throw a bone кі́нуць ко́стку, зрабі́ць усту́пку;

to the bone ве́льмі мо́цна; максіма́льна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

niepodobieństwo

niepodobieństw|o

н.

1. немагчымасць, немажлівасць;

ucieczka była ~em — уцёкі былі немагчымыя; уцячы было немагчыма;

~o zrobić to na jutro! — гэта немагчыма зрабіць да заўтра!;

2. уст. непадобнасць, непадабенства

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

inwentarz

м.

1. інвентар;

inwentarz żywy — жывы інвентар; скаціна; быдла;

inwentarz martwy — мёртвы інвентар; інструменты, прылады;

2. спіс інвентару;

spis ~a — інвентарны спіс;

sporządzić inwentarz — зрабіць інвентарызацыю; скласці інвентарны спіс

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bąk

м.

1. бугай;

2. разм. сляпень, сляпіца, авадзень;

3. ваўчок;

4. бутуз, карапуз;

strzelić ~a — зрабіць (сказаць, ляпнуць) глупства;

zbijać ~i — біць лынды (бібікі); нічога не рабіць; гультайнічаць, лодарнічаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Пату́га 1, поту́га ’туга, журба’ (ТС). Да туга́ (гл.). Прыстаўка па‑ і націск на ‑у́‑ пад уплывам семантычна блізкай лексемы пату́гі 2 ’цяжкасці фізічныя’.

Пату́га 2, пату́гі ’напружанне ўсіх сіл, напружанае скарачэнне мышцаў’, ’напружаныя намаганні, спробы зрабіць што-н.’, ’хвароба пры родах’ (ТСБМ, Нас.). Укр. поту́га ’сіла моц’, ’войска’, якое, магчыма, з польск. potęga, рус. поту́ги ’напружанні’, по́туг ’цеціва’, кур. поту́жный ’парывісты (вецер)’, ту́жить ’нацягваць’, польск. potęga ’сіла, моц’, tężeć ’цвярдзець’, чэш. tužiti, славац. tužiť ’умацоўваць’. Паўночна-славянскае. Да тугі́ (гл.) > ту́жыцца ’напружваць мускулы’, тужэ́ць ’станавіцца тугім’, патужэ́ць ’пацвярдзець’ (ТСБМ, Некр.). Утворана, як і літ. pãstangos ’патугі, намаганні’ (< pastìngti ’застыць, замерзнуць, задубець’), пры дапамозе прыстаўкі па‑ (< прасл. po‑). Сюды ж патужні ’цяжкі, няўдалы (пра зіму)’ (Доўн.-Зап., Песні), патужны ’моцны (вецер)’, ’шматводны ад поўных прытокаў’, воран. ’ладны, бойкі’ (Сцяшк. Сл.), патужнасць ’сіла, моц’ (Нас.).

Пату́га 3, пату́жнасць ’дапамога’ (Нас.), пату́жнік, поту́жникъ ’саўдзельнік, памочнік’, ’здаровы работнік’ (Гарб., Нас.). Семантычна-словаўтваральны сінонім з лексемай по́‑мач (< прасл. pomogtь ∼ паўн.-слав. tǫgъ/tęga). Да пату́га 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)