Verbum

малаве́рны, -ая, -ае.

Які недастаткова верыць у каго-, што-н.

|| наз. малаве́р’е, -я, н.

маладзі́ць, -ладжу́, -ло́дзіш, -ло́дзіць; незак., каго-што.

Надаваць больш малады выгляд.

Прычоска маладзіла жанчыну.

месцанараджэ́нне, -я, н.

Месца, дзе нарадзіўся хто-н.; радзіма каго-н.

М.

Цішкі Гартнага.

містыфіка́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

Наўмыснае ўвядзенне каго-н. у зман.

Ахвяра містыфікацыі.

налупцава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны; зак., каго (разм.).

Набіць дзягай, плёткай, розгай; выхвастаць.

напалява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны; зак., каго-чаго.

Настраляць, здабыць дзічыны на паляванні.

гільяцінава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак. і незак., каго.

Пакараць (караць) на гільяціне.

гламу́р, -у, м.

Асаблівая прывабнасць, стыльнасць, эфектнасць каго-, чаго-н.

|| прым. гламу́рны, -ая, -ае.

даклі́кацца, -клічуся, -клічашся, -клічацца; -клічся; зак., каго (разм.).

Клічучы, вымусіць адгукнуцца.

Цяжка яго д.

прафнепрыго́днасць, -і, ж.

Скарачэнне: прафесійная непрыгоднасць.

Вызваліць каго-н. ад працы з-за прафнепрыгоднасці.