расчы́сціць сов., прям., перен. расчи́стить;
р. лес — расчи́стить лес;
р. шлях — расчи́стить путь;
◊ р. гле́бу — (для каго, чаго) расчи́стить по́чву (для кого, чего)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сімпа́тыя ж., в разн. знач. симпа́тия;
адчува́ць ~тыю да каго́-не́будзь — чу́вствовать симпа́тию к кому́-л.;
спатка́ў сваю́ ~тыю — разг. встре́тил свою́ симпа́тию
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
удыхну́ць сов., прям., перен. вдохну́ть;
ён пра́гна ўдыхну́ў паве́тра — он жа́дно вдохну́л во́здух;
у. у каго́-не́будзь бадзёрасць — вдохну́ть в кого́-л. бо́дрость
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уплы́ў, -лы́ву м., в разн. знач. влия́ние;
знахо́дзіцца пад уплы́вам — находи́ться под влия́нием;
мець у. на каго́-не́будзь — име́ть влия́ние на кого́-л.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шкадава́нне ср.
1. (аб кім, чым) сожале́ние;
2. (каго, чаго) жа́лость ж. (к кому, чему), сочу́вствие (к кому, чему), сожале́ние (к кому, чему)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зняве́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., каго-што.
Пазбавіць веры ў каго‑, што‑н., пераконанасці у чым‑н.; расчараваць. Гэту плётку, нібы казку, Сам Забела хітра сплёў. Люд зняверыць? — Калі ласка! Замуціць ваду? — Гатоў! Бялевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
закантрактава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., каго-што.
Заключыць кантракт на атрыманне або выкарыстанне каго‑, чаго‑н. Закантрактаваць ураджай. Закантрактаваць памяшканне. □ Каб паскорыць рост пагалоўя кароў, было дамоўлена закантрактаваць усіх лепшых цялушак у калгаснікаў. Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абраха́ць, ‑брашу, ‑брэшаш, ‑брэша; зак., каго-што.
Разм. Зняславіць, зганьбіць, нагаварыўшы на каго‑н.; абгаварыць. Было і яшчэ адно апраўданне [у Руневіча]: «Я ж не цётка якая, што садзіць нос у шчыліну, каб потым абрахаць». Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
намары́ць, ‑мару́, ‑мо́рыш, ‑мо́рыць; зак.
1. каго. Натруціць, наатручваць. Памарыць прусакоў.
2. перан.; каго-што. Вельмі стаміць, змерыць. Намарыць ногі.
3. чаго. Спец. Апрацаваць нейкую колькасць драўніны спецыяльным растворам або афарбаваць марылкай. Намарыць дубу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
недаацані́ць, ‑цаню, ‑цэніш, ‑цаніць; зак., каго-што.
Недастаткова, не ў поўнай меры ацаніць каго‑, што‑н., прызнаць чые‑н. якасці. Недаацаніць небяспеку. Недаацаніць чалавека. □ — Як гэта магло здарыцца? — прамовіў .. Туравец. — Недаацанілі можа сілу.. [ворага]? Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)