Verbum

жужа́льцы, ‑аў; адз. няма.

Вырасты, якія замяняюць заднія або пярэднія крылы ў некаторых насякомых.

маркізе́т, ‑у, М ‑зеце, м.

Празрыстая тканіна, баваўняная або шаўковая, з тонкай кручанай пражы.

[Фр. marquisette.]

мігра́нты, ‑аў; адз. мігрант, ‑а, М ‑нце, м.

Спец. Людзі або жывёліны, якія мігрыруюць.

[Ад лац. migrans — які перасяляецца.]

мікрафі́льм, ‑а, м.

Вельмі паменшаны тэкст або малюнак, змешчаны на звычайнай ці спецыяльнай кінафотаплёнцы.

[Ад грэч. mikrós — маленькі і фільм.]

мнагашлю́бнасць, ‑і, ж.

Форма шлюбу, пры якой дазваляецца мець некалькі жонак або некалькі мужоў.

наабво́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Абараць плугам або акучнікам вялікую колькасць чаго‑н.

паве́шаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Павесіць усё, многае або ўсіх, многіх.

падажыва́ць, ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.

Разм. Дажыць да нейкага ўзросту або тэрміну — пра многіх.

падвэ́ндзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што і чаго.

Крыху, або дадаткова павэндзіць. Падвэндзіць каўбасы.

падгалі́ць, ‑галю, ‑голіш, ‑голіць; зак., што.

Пагаліць, згаліць з бакоў або па краях; падбрыць.