Verbum

ма́слены, -ая, -ае.

1. гл. масла.

2. Які працуе на масле.

М. абагравальнік.

3. Намазаны, насычаны маслам.

М. блін.

4. перан. Ліслівы, падлізлівы.

Масленыя словы.

5. перан. Юрлівы (пра вочы, позірк).

мясару́бка, -і, ДМ -бцы, мн. -і, -бак, ж.

1. Машынка, якая рэжа мяса, ператвараючы яго ў фарш.

2. перан. Пра бяссэнсавае кровапраліцце, знішчэнне людзей.

Крывавая м.

|| прым. мясару́бачны, -ая, -ае.

нарэ́зацца, -рэ́жуся, -рэ́жашся, -рэ́жацца; -рэ́жся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). З’явіцца на дзяснах (пра зубы).

У дзіцяці нарэзаліся зубы.

2. Напіцца дап’яна (разм.).

Нарэзаўся, што сцежкі не бачыць.

жук, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Насякомае з жорсткім надкрыллем.

Майскі ж.

2. перан. Пра хітрага пранырлівага чалавека (разм., неадабр.).

|| памянш. жучо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м. (да 1 знач.).

журбо́тны, -ая, -ае.

1. Ахоплены журбою, сумны, маркотны.

Журботная песня.

Журботныя вочы.

2. Які выклікае журбу, сум (пра час, выгляд чаго-н. і пад.).

Журботная цішыня балот.

|| наз. журбо́тнасць, -і, ж.

за́йздрасць, -і, ж.

Пачуццё прыкрасці і раздражнення, выкліканае дабрабытам, поспехамі іншых.

Глядзець з зайздрасцю на што-н.

◊

На зайздрасць — так (такі), што можна пазайздросціць.

Лопнуць ад зайздрасці — пра бурнае праяўленне зайздрасці.

заплы́сці², 1 і 2 ас. не ўжыв., -ыве́; -ы́ў, -ыла́, -ло́; зак.

Пакрыцца слоем чаго-н. густога, цякучага.

Сажалка заплыла глеем.

Вочы заплылі (пра ацёкі, прыпухласці каля вачэй).

|| незак. заплыва́ць, -а́е.

затапі́ць, -таплю́, -то́піш, -то́піць; -то́плены; зак., што.

1. Заліць вадой паверхню чаго-н.

Рака затапіла лугі.

2. Апусціць на дно вадаёма (пра вялікія прадметы).

З. судны.

|| незак. затапля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

гы́ркаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. Пра сабаку: пагрозліва вурчаць.

Гыркаў сабака.

2. перан. Груба гаварыць, бурчаць (разм.).

Г. на дзяцей.

|| аднакр. гы́ркнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. гы́рканне, -я, н.

дзвы́нкаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Утвараць звінючыя гукі (пра шкло, метал, насякомых і пад.).

Недзе дзвынкала шкло.

Над вухам дзвынкалі камары.

|| аднакр. дзвы́нкнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. дзвы́нканне, -я, н.