Verbum

найма́льнік, ‑а, м.

Той, хто наймае каго‑н. або што‑н. Наймальнік рабочых. Наймальнік кватэры.

натураліза́цыя, ‑і, ж.

Прыняцце іншаземцаў і асоб без грамадзянства ў грамадзянства або падданства пэўнай дзяржавы.

[Ад лац. naturalis — прыродны.]

непаўнацэ́нны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае поўнай цаны або патрэбных якасцей. Непаўнацэнная валюта. Непаўнацэннае насенне.

неф, ‑а, м.

Спец. Выцягнутая ўдаўжкі, звычайна прамавугольная, частка памяшкання, аддзеленая радам калон або слупоў.

[Фр. nef.]

паабліва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Абліць чым‑н. усіх, многіх або ўсё, многае.

пааблі́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Абліваць, вылізаць усё, многае або ўсіх, многіх.

паабмаро́жвацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Абмарозіцца — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае. Людзі паабмарожваліся.

паабму́львацца, ‑аецца; зак.

Разм. Абмуляцца — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае. Паабмульваліся коні. Паабмульваліся ногі.

павыко́чвацца, ‑аюцца; зак.

Разм. Выкаціцца адкуль‑н. або куды‑н. — пра ўсё, многае. Мячы павыкочваліся.

павыле́жвацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Разм. Вылежацца — пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае.