Verwáltungsrat

m -(e)s, -räte

1) кіраўні́цтва, праўле́нне, упра́ва

2) член кі- раўні́цтва [праўле́ння, упра́вы]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Камуні́ст ’прыхільнік камунізму’ (Яруш., Бяльк., Сцяшк.). Запазычанне з польск. ці з рус. мовы, куды слова прыйшло з ням. (< англ. < франц. моў). У рус. мову магло трапіць непасрэдна з франц. (Шанскі, 2 (К), 236; Слаўскі, 2, 402). Значэнне ’член камуністычнай партыі’ (ТСБМ) з’яўляецца савецізмам.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

limb

[lɪm]

1.

n.

1) член це́ла, кане́чнасьць f.

2) сук -а́ m., галі́на f. (дрэ́ва)

2.

v.t.

разьдзяля́ць, расчляня́ць

•

- go out on a limb

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

камітэ́тчык, ‑а, м.

Разм. Член камітэта. Настаўнік перапісаў на паперы прозвішчы камітэтчыкаў і падаў паперу бліжэйшым, каб на ёй распісаліся. Галавач. Мацей Сіпак падбіваў камітэтчыкаў на пабудову паравога млына, абяцаў і грошы пазычыць і рабочай сілай дапамагчы. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

евангелі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

1. Кожны з чатырох складальнікаў евангелля (у 1 знач.), якія былі прызнанне царквой.

2. Член евангелічнай абшчыны або секты. У Мінску сваю абшчыну — «збор» у канцы XVII ст. мелі евангелісты і кальвіністы. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

governor [ˈgʌvənə] n.

1. губерна́тар; праві́цель;

the governor of a state губерна́тар шта́та

2. член праўле́ння

3. кіраўні́к, нача́льнік (установы);

a prison governor нача́льнік турмы́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

undersecretary [ˌʌndəˈsekrətri] n.

1. наме́снік Генера́льнага сакратара́ (ААН)

2. BrE наме́снік або́ памо́чнік міні́стра;

Parlia men tary Undersecretary of State парла́менцкі наме́снік міні́стра (член урада)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

radny

1. разм. кемлівы; спрактыкаваны;

2. дэпутат;

3. член (сябра) рады; дарадца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ЗВАРО́ТНАЯ ПАСЛЯДО́ЎНАСЦЬ, рэкурэнтная паслядоўнасць,

паслядоўнасць, кожны член якой, пачынаючы з некаторага нумара, вызначаецца праз пэўную колькасць папярэдніх членаў. Напр., арыфметычная прагрэсія, геаметрычная прагрэсія. Выкарыстоўваецца пры рашэнні многіх практычных задач (гл. Набліжанае вылічэнне).

т. 7, с. 37

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

актыві́ст

(рус. активист, ад лац. activus = дзейны)

актыўны член якога-н. калектыву; грамадскі работнік.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)