уну́траны в разн. знач. вну́тренний;
~ныя дзве́ры — вну́тренняя дверь;
~нае чуццё — вну́треннее чутьё;
~ная су́вязь з’яў — вну́тренняя связь явле́ний;
~ная палі́тыка — вну́тренняя поли́тика;
○ зало́зы ўну́транай сакрэ́цыі — же́лезы вну́тренней секре́ции;
рухаві́к уну́транага згара́ння — дви́гатель вну́треннего сгора́ния;
уну́траная фо́рма сло́ва — лингв. вну́тренняя фо́рма сло́ва
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
męskoosobowy
męskoosobow|y
лінгв. асабова-мужчынскі;
forma ~a — асабова-мужчынская форма
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
балва́нка ж
1. (чыгуну і пад.) Bárren m -s, -; Block m -(e)s, Blöcke;
2. (форма) Form f -, -en
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
банапарты́зм, ‑у, м.
Форма дыктатуры буйной буржуазіі ў рэвалюцыйнай сітуацыі, калі контррэвалюцыйны ўрад, апіраючыся на ваенную сілу і лавіруючы паміж класамі, якія змагаюцца, імкнецца выдаць сябе за надкласавую, надпартыйную ўладу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
му́льда, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.
Спец.
1. Форма залягання слаёў горных парод у выглядзе чашы ці карытападобнага прагібу.
2. Металічная скрыня для механізаванай загрузкі шыхтавых матэрыялаў у сталеплавільную печ.
[Ням. Mulde — карыта.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
напіса́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. напісаць.
2. Форма літары на пісьме. Напісанне літары «н».
3. Перадача на пісьме слоў, складоў, гукаў. Рознае напісанне слова. Дапусціць дваякае напісанне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
по́ліс 1, ‑а, м.
Дакумент аб страхаванні жыцця, маёмасці і пад. Страхавы поліс.
[Фр. police.]
по́ліс 2, ‑а, м.
Гіст. У рабаўласніцкім грамадстве — горад-дзяржава, асобая форма сацыяльна-эканамічнай і палітычнай арганізацыі.
[Грэч. polic.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каапера́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.
1. Форма арганізацыі працы, пры якой вялікая колькасць людзей сумесна ўдзельнічае ў адным і тым жа або розных, але звязаных між сабой працэсах працы.
2. Калектыўнае вытворчае, гандлёвае і пад. аб’яднанне, якое ствараецца на сродкі яго членаў.
Жыллёвая к.
Спажывецкая к.
|| прым. кааператы́ўны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
ма́трыца, -ы, мн. -ы, -рыц, ж. (спец.).
1. Увагнутая частка друкарскай формы, у якой атрымліваюць шрыфты.
Свінцовая м.
Пластмасавая м.
2. У матэматыцы: сістэма якіх-н. элементаў, размешчаных у выглядзе прамавугольнай табліцы.
3. Узор, штамп, форма ў серыйнай вытворчасці аб’ектаў мастацтва і тэхнікі.
|| прым. ма́трычны, -ая, -ае.
М. прэс.
М. цэх.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
вы, вас, вам, вас, ва́мі, аб вас, адз. ты; займ. асаб. 2 ас. мн.
Ужыв. пры звароце да некалькіх асоб, а таксама як форма ветлівага звароту да адной асобы.
◊
На вы (гаварыць, быць з кім-н. і пад.) — пра адносіны паміж людзьмі, калі гавораць адзін другому «вы», а не «ты».
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)