Verbum

лія́ла, ‑а, н.

Спец.

1. Форма для адліўкі металу; зложніца.

2. Канал уздоўж борта судна ў ніжняй частцы трума для сцякання вады.

манага́мія, ‑і, ж.

Форма шлюбу, якая дазваляе быць у шлюбных адносінах аднаму мужчыне толькі з адной жанчынай і наадварот; аднашлюбнасць; проціл. палігамія.

[Ад грэч. mónos — адзін і gamos — шлюб.]

калана́т, ‑у, М ‑наце, м.

Форма прыгоннай залежнасці сельскага насельніцтва, якая з’явілася асновай феадальных адносін у Рымскай імперыі і ў раннім сярэдневякоўі.

[Лац. colonatus.]

розумазаключэ́нне, ‑я, н.

Форма мыслення, якая дае магчымасць з пэўных ведаў, выказаных у двух і больш суджэннях, атрымліваць суджэнні з новымі ведамі.