розумазаключэ́нне, ‑я, н.

Форма мыслення, якая дае магчымасць з пэўных ведаў, выказаных у двух і больш суджэннях, атрымліваць суджэнні з новымі ведамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)