lick​2 [lɪk] v.

1. ліза́ць, аблі́зваць

2. infml узя́ць верх, пабі́ць (перамагчы ў бойцы або спаборніцтве)

♦

lick one’s wounds залі́зваць ра́ны;

lick smb.’s boots ліза́ць каму́-н. бо́ты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адгу́л м Ábfeiern von Überstunden; Ábbummeln n -s (разм);

узя́ць адгу́л ábfeiern vt;

даць адгу́л ábfeiern lássen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

панабіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-чаго.

1. Набраць, узяць з сабою вялікую колькасць каго‑, чаго‑н.

2. Набыць, накупляць многа чаго‑н. Панабіраць матэрыі ў магазіне. □ Быў добры ўраджай на жалуды. Панабіралі людзі іх тады хто колькі мог. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wydzierżawić

зак.

1. komu здаць у арэнду;

2. узяць у арэнду

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

uwzględnić

зак. улічыць; узяць пад увагу;

nie uwzględnić podania — адхіліць заяву

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дазва́ння нареч. соверше́нно, до́чиста; (о сгоревшем — ещё) дотла́; (о разрушенном — ещё) до основа́ния;

узя́ць усё д. — взять абсолю́тно всё, взять всё до́чиста

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пору́ка пару́ка, -кі ж.; (ручательство) зару́ка, -кі ж.;

◊

взять (отпусти́ть) на пору́ки узя́ць (адпусці́ць) на пару́кі;

кругова́я пору́ка кругава́я пару́ка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апяку́нства н

1. Vórmundschaft f -, Bevórmundung f -;

2. перан (заступніцтва) Schutz m -es, Protektión f -; Begünstigung f -;

узя́ць каго-н пад сваё апяку́нства j-m únter séinen Schutz néhmen*; j-m únter séine Fíttiche néhmen* (узяць каго-н пад сваё крылца)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

згрэ́бці, зграбу́, зграбе́ш, зграбе́; зграбём, зграбяце́, зграбу́ць; згроб, згрэ́бла; зграбі́; згрэ́бены; зак.

1. што. Грабучы, сабраць у адно месца (што-н. сыпкае, рассыпістае).

З. сена.

З. вуголле ў кучу.

2. што. Грабучы, скінуць.

З. снег з даху.

3. каго-што. Хуткім махам, рухам узяць што-н. або з сілай схапіць, абхапіць каго-н. (разм.).

З. ў ахапак.

|| незак. зграба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазы́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак.

1. што і чаго каму. Даць у доўг.

П. каму-н. грошы або грошай.

2. што і чаго ў каго. Узяць у доўг.

П. у каго-н. грошы (грошай).

◊

У сабакі вачэй пазычыць або пазычыўшы (разм., неадабр.) — страціць сумленне, пачуццё сораму.

|| незак. пазыча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

◊

Не пазычаць чаго — ёсць, хапае.

Гэтаму чалавеку розуму не пазычаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)