пераве́сціся

1. (з аднаго месца на другое і г. д.) sich verstzen lssen*;

2. (знікнуць) verschwnden* vi (s); usgehen* vi (s), lle sein [werden] (пра грошы, тавары і г. д.); ussterben* vi (s) (пра жывёл)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

за́пыт, ‑у, М ‑пыце, м.

1. Тое, што і запытанне (у 2 знач.). Паслаць запыт. □ — Галуза зрабіў запыт.., а праз тыдзень адтуль прыслалі выпіску: сапраўды, мне яшчэ не было шаснаццаці. Чыгрынаў.

2. Попыт, запатрабаванне. І сапраўды, тавары ў краме былі розныя, ад солі і газы да пудры і духоў, — усё, на што быў запыт. Галавач.

3. Пытанне, звернутае да каго‑н.; запытанне. Стук у дзверы і запыт, якім гэты стук падмацаваўся, былі для Рыгора раптоўнымі. Гартны. Хоць бы ў сне на запыт нечаканы Грэшнай праўды той не расказаць. Камейша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ма́савы, ‑ая, ‑ае.

1. Такі, у якім удзельнічае вялікая колькасць людзей. Масавы рух за датэрміновае выкананне пяцігодкі. □ Сярод многіх палонных нараджаліся думкі і планы аб ўцёках, аб змаганні з нямецкай салдатнёй, аб .. масавым уцёку. Чорны. // Які закранае вялікую колькасць людзей, не з’яўляецца адзінкавым. Масавы гераізм. □ У беларускай літаратуры пачатку ХХ ст. Купала з вялікай пранікнёнасцю і глыбінёй наказаў масавае абеззямельванне сялянства. Івашын.

2. Прызначаны для шырокіх колаў насельніцтва. Тавары масавага ўжытку.

3. Які з’яўляецца прадстаўніком шырокіх мае. Кніга адрасавана масаваму чытачу.

4. Які выпускаецца ў вялікай колькасці. Масавы тыраж кнігі. Масавая вытворчасць тэлевізараў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узвы́сіць, ‑вышу, ‑высіш, ‑высіць; зак., каго-што.

1. Паэт. Узняць увысь, увышыню; падняць вышэй навакольнага. Праз дзесяць дзён будынак школы На голым дзікім пустыры З граніту ўзвысяць навасёлы. Астрэйка.

2. Надаць каму‑, чаму‑н. больш высокае грамадскае становішча або значэнне. Узвысіць па службе. // перан. Падняць чый‑н. аўтарытэт. Мне хацелася зрабіць нешта асаблівае, выключнае, што ўзвысіла б мяне ў вачах дзяўчыны, дазволіла стаць упоравень з ёй. Навуменка.

3. Павысіць, зрабіць больш моцным (пра голас). — Гаворыш абы-што! — узвысіў голас і Станкевіч. Арабей.

4. Павялічыць, павысіць (цану і пад.). Узвысіць цэны на прамысловыя тавары.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kolonialny

kolonialn|y

1. каланіяльны;

wyzysk ~y — каланіяльная эксплуатацыя;

polityka ~a — каланіяльная палітыка;

2. уст. бакалейны;

sklep ~y — бакалейная крама; бакалея;

towary ~e — бакалейныя тавары

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

лібералі́зацыя

(фр. libéralisation, ад лац. liberalis = свабодны)

даванне большай свабоды, магчымасцей у ажыццяўленні чаго-н.;

л. цэн — зняцце абмежаванняў, лімітаў і меж аптовых і рознічных цэн на тавары і прадукты (найчасцей гэта азначае павышэнне цэн).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ды́лер

(англ. dealer = гандляр)

1) юрыдычная або фізічная асоба, якая з’яўляецца членам фондавай біржы і выконвае аперацыі з каштоўнымі паперамі за свой кошт;

2) супрацоўнік банка, які займаецца аперацыямі з валютай, дэпазітамі, каштоўнымі паперамі;

3) асоба або фірма, якая перапрадае тавары, часцей за ўсё ад свайго імя.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

куса́цца

1. beißen* vi, bssig sein; stchen* vi (пра насякомых);

2. разм (раздражняць скуру):

пальча́ткі куса́юцца die Hndschuhe krtzen;

3. (пра дарагія тавары) ins Geld ghen*, tures [schwres] Geld ksten;

цэ́ны куса́юцца die Prise sind geslzen [gepfffert]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

дэфіцы́тны

1. эк (стратны) verlstbringend, defızitär, Dfizit ;

дэфіцы́тннае прадпрые́мства Verlstbetrieb m -(e)s, -e; Zschussbetrieb m;

2. (пра тавары) Mngel ; zu wnig vorhnden; knapp, schwer beschffbar, ngenügend ngeboten;

быць дэфіцы́тным verknppen vi (s), knapp sein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

breakage

[ˈbreɪkɪdʒ]

n.

1) перало́м, пало́м -у m.; разьбіва́ньне, лама́ньне n.

2) шко́да або́ стра́та ад палама́ньня, пабіцьця́; палама́ныя, пабі́тыя прадме́ты

a high rate of breakage — вялі́кі працэ́нт пашко́джаньня

The breakage was excessive — Пабі́тага было́ празьме́рна шмат

3) кампэнса́цыя за пашко́джаныя тава́ры

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)