zorganizować
зак.
1. арганізаваць;
zorganizować łączność — наладзіць сувязь;
zorganizować młodzież — арганізаваць моладзь;
2. разм. арганізаваць, раздабыць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
будо́ва, ‑ы; Р мн. ‑доў; ж.
1. Узаемнае размяшчэнне і сувязь састаўных частак, элементаў чаго‑н.; унутраная структура. Будова Сусвету. Будова атама. Будова гор. Будова механізма.
2. Тое, што будуецца; будынак, пабудова. За працу майстры атрымліваюць лес для будовы. Брыль. На ўзгорку, перад Тамашом, як на далоні, раскінуліся новыя будовы калгаса. Гурскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
патрана́т, ‑у, М ‑наце, м.
1. У Старажытным Рыме — асобая форма апёкі, якая ўстанаўлівала матэрыяльную залежнасць кліентаў (ненаўнапраўных ці бедных грамадзян) ад патронаў 2 (у 1 знач.).
2. Апякунства наогул з боку каго‑н.
3. У СССР — выхаванне дзяцей-сірат і дзяцей, страціўшых сувязь з бацькамі, у сем’ях працоўных пад кантролем дзяржаўных органаў.
[Лац. patronatus.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прафесіяналі́зм, ‑у, м.
1. Які‑н. Занятак як прафесія. // Прафесіянальнае майстэрства. Музычны прафесіяналізм. □ Глыбокая, непарыўная сувязь з жыццём народа, высокі прафесіяналізм — якасці, якія заўсёды былі ўласцівыя рускаму мастацтву, з’явіліся моцным стымулам і для развіцця беларускай графікі. Шматаў.
2. Спец. Слова ці моўны зварот, уласцівы людзям якой‑н. прафесіі, характэрны ім. Злоўжываць прафесіяналізмам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыклёп, ‑у, м.
Разм. Аб чым‑н., што не адпавядае сваёй сапраўднай сутнасці; адзін выгляд, форма. Цётка, канешне, была тут толькі прыклёпам, Сымон пайшоў на сувязь з нашымі партызанамі. Навуменка. Праўда, сваты і цяпер бываюць часам на вяселлі, Але што гэта за сват: прыклёп адзін. Пальчэўскі.
•••
Дзеля (для) прыклёпу — для выгляду, для прыліку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
обще́ние ср. (сношения) зно́сіны, -сін ед. нет; (связь) су́вязь, -зі ж.; (отношения) адно́сіны, -сін ед. нет;
в те́сном обще́нии у це́снай су́вязі;
язы́к — ору́дие обще́ния люде́й мо́ва — сро́дак зно́сін людзе́й.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
сообща́ющийся
1. прич. які́ (што) перадае́цца; які́ (што) злуча́ецца; які́ (што) падтры́млівае су́вязь (зно́сіны); см. сообща́ться 1—3;
2. прил. (соединяющийся с чем-л.) сазлу́чаны;
сообща́ющиеся сосу́ды физ. сазлу́чаныя сасу́ды.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
Fügung
f -, -en
1) злучэ́нне; су́вязь, счапле́нне
2) пако́рлівасць, паслухмя́насць
3) лёс
durch ~ des Zúfalls — па во́лі лёсу
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
affair [əˈfeə] n.
1. спра́ва;
world/international affairs міжнаро́дныя спра́вы
2. рама́н (любоўны); су́вязь (любоўная);
She is having an affair with her boss. У яе раман са сваім начальнікам.
♦
it’s not my affair гэ́та не мая́ спра́ва
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
то, злуч.
1. Ужыв. ў пачатку галоўнага сказа, каб падкрэсліць яго сувязь з папярэднім даданым умоўным сказам.
Калі не будзе дажджу, то пойдзем па грыбы.
2. пералічальна-размеркавальны. Ужыв. для сувязі членаў сказа і сказаў пры пералічэнні падзей, з’яў, прадметаў з пераменным чаргаваннем.
То тут, то там чуліся галасы.
Шум то сціхаў, то ўзмацняўся.
3. перамяшчальна-размеркавальны (з адмоўем або з часціцай «ці»). Ужыв. для выражэння няпэўнасці, сумнення або меркавання, развагі (разм.).
Не то лодка, не то човен.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)