парва́ць

1. zerriβen* vt;

2. (з кім) brchen* vi (mit D);

парва́ць су́вязь з кім die Verbndung mit j-m bbrechen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

алеа-

(лац. oleum = алей)

першая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на сувязь з алеем, маслам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

-гамія

(гр. gamos = шлюб)

другая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на сувязь з паняццем «шлюб».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

-зой

(гр. zoe = жыццё)

другая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на сувязь з паняццем «жыццё».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

-мерыя

(гр. meros = частка)

другая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на сувязь з паняццем «расчляненне».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

-ол

(лац. oleum = алей)

другая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на сувязь з паняццем «алей».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

romansować

незак.

1. весці любоўную гутарку;

2. мець любоўную сувязь, амурнічаць; круціць раман

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дружба́цкі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які мае адносіны да дружбака, дружбакоў; сяброўскі. [Міхась] наогул быў дружбацкі хлопец і за кампанію гатовы быў аддаць усё. Шахавец. І з тае часіны, дзе б хто з іх ні быў, сувязь дружбацкая між імі не парывалася. М. Ткачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазлуча́ць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Злучыць, змацаваць усё, многае. Пазлучаць правады.

2. Устанавіць сувязь паміж усім, многім. Пазлучаць берагі мастамі.

3. Сабраць разам усё, многае.

пазлуча́ць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Злучыць для палавога акта ўсіх, многіх (пра жывёлу).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БІ́Я...

(ад грэч. bios жыццё),

першая састаўная частка складаных слоў, якая па значэнні адпавядае слову «жыццё», абазначае сувязь з жыццём, жыццёвымі працэсамі, адпавядае слову «біялагічны», напр., біяграфія, біясфера, біякаталіз.

т. 3, с. 165

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)