Рон ’мякіна (дробная), вотрыны — буйныя каласы’ (шум., Сл. ПЗБ), рус. наўг., валаг. рон ’вялікія камякі снегу, якія куніца збівае з галін’, паляўнічае рон, альбо верхавы след ’збітыя звярком у час ходу па дрэвах часцінкі кары, ігліца, лістота, снег’. Да раняць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

апа́лы, ‑ая, ‑ае.

1. Які асыпаўся з дрэў, галін і г. д. (пра лісце, кветкі і пад.). У празрыстым паветры запахла выкапанай бульбай, апалым лісцем. Карпюк. // Які нізка апусціўся, абвіс. Апалыя галіны.

2. Схуднелы. Апалыя шчокі.

3. Які толькі што выпаў (пра снег). На дварэ перадвясеннія дні. На сцежках свежаапалы чысты снег. Галавач.

4. перан. Які пагоршыўся, сапсаваўся (пра настрой). А гэта ўсё разам яшчэ больш памацняла апалы настрой маладога настаўніка. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакры́ць сов., в разн. знач. покры́ть;

п. дом чарапі́цай — покры́ть дом черепи́цей;

снег ~ры́ў зямлю́ — снег покры́л зе́млю;

п. даўгі́ — покры́ть долги́;

п. саўдзе́льнікаў — покры́ть соо́бщников;

лы́жнік ~ры́ў двухкіламетро́вую дыста́нцыю за дзе́сяць міну́т — лы́жник покры́л двухкилометро́вую диста́нцию за де́сять мину́т;

п. вале́та да́май — покры́ть вале́та да́мой

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прысту́пна, прысл.

Абл. Зручна, лёгка (ісці). Перад самай вёскай Тышкевіч загадаў людзям разгарнуцца ланцужком. Снег пад гарой мелкі, ісці было прыступна. Асіпенка. Ісці па ямах босай было мякка і прыступна. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разасла́цца, рассцелецца; зак.

Раскінуцца, распасцерціся на паверхні чаго‑н. Гэтай раніцай выпаў першы снег і белай коўдрай разаслаўся на шырокіх прасторах. Гурскі. А ўдаль, з-пад калёс гаваркіх, Разаслаўся гасцінец. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таню́сенькі, ‑ая, ‑ае.

Вельмі тоненькі. Аж гляджу — трымае мая Ганна аберучкі цэлы сувой палатна, танюсенькага, бялюсенькага, бы снег той. Кірэйчык. І чайкі, нібыта прачнуўшыся пасля працяглага сну, плакалі танюсенькімі галасамі. Карамазаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tajać

незак.

1. раставаць, таяць;

śnieg już taje — снег ужо растае;

2. сагравацца;

3. перан. расчульвацца, млець

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

roztajać

roztaja|ć

зак. растаяць, растаць;

śnieg ~ł — снег растаў;

serce w nim ~ło — сэрца яго растаяла

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

церусі́цца

1. (сыпацца) sich schütten;

2.: (пра дождж) es níeselt, es tröpfelt, es spritzt;

3. (пра снег) es schneit in féinen Flócken

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

забіва́ць​I

1. töten vt, úmbringen* vt, ermórden vt;

2. (папа даць – пра ваду, пыл, снег) gelángen vi (s), hinéinkommen* vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)