Нецікавы ’нецікавы; слабы, малавартасны (ужываецца з назоўнікамі, якія абазначаюць назвы сельскагаспадарчых гароднінных культур або назвы хатніх жывёл)’ (Янк. 1), ’непрыгожы’ (Сл. ПЗБ), ’не вельмі добры; непрацаздольны’ (Мат. Гом.), ’неахайны, неакуратны’ (Ян.), ’з аслабленымі разумовымі здольнасцямі’ (ТС), нецікавая трава ’непрыгодная на корм’ (Жд. 1). Гл. ці́кавы (у розных значэннях).
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
vulnerable
[ˈvʌlnərəbəl]
adj.
1) слабы́, дасту́пны для ра́неньня або́ напа́ду
2) ура́зьлівы
Many people are vulnerable to criticism — Шмат хто ўра́зьлівы на кры́тыку
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
нямо́глы, ‑ая, ‑ае.
Разм.Слабы, хваравіты. І жыла ў ёй, у гэтай хатцы, старая, зусім нямоглая жанчына, якую ў нашай вёсцы і вялікія, і малыя, звалі баба Ёўга.Сачанка.Апошнія дні дажываў і Кручынін. Ён зусім аслабеў, стаў нямоглым, як стары.С. Александровіч.// Уласцівы такому чалавеку. Чалавек плюнуў пад ногі, тады павярнуўся і ўжо не тым нямоглым крокам, як сюды, пайшоў да варот адрыны.Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
léise
1.
a ці́хі; сла́бы
ein ~r Schlaf — чу́ткі сон
2.
adv ці́ха
nicht im Léisesten — зусі́м не, ніко́лечкі
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
flau
a
1) слабы́, вя́лы, мля́вы
sich ~ fühlen — адчува́ць мля́васць
2) няхо́дкі (тавар)
3) які́ [што] вы́дыхаўся, нясма́чны (пра напоі)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Варапа́ха ’жаба’ (Кліх.). Можна меркаваць, што варапаха ўтварылася, як і блізкае па гучанню польск.ropucha ’тс’ — назва, паводле Брукнера, 463, дадзеная «ад храпаватасці». Аднак версіі аб гукапераймальным паходжанні слова пярэчаць формы варопаўка ’зялёная жаба, лягушка; слабы, непаваротлівы чалавек’, вярэпаўка ’від жабы’ (КЭС). Аб паходжанні варопаўка гл. Краўчук, БЛ, 10, 71.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Карго́злік ’слабы, невялікага росту чалавек’ (Мат. Маг.), з *карнагуз‑лік. Першая частка гэтага складанага слова да прасл.къгпъ (укр.корнай, рус.корный ’кароткі’), другая — гуз, гузна (гл.). Параўн. рус. кургузый < къгпъ‑ guzъ. Няясная трэцяя частка. Магчыма, да суфіксаў ‑еі‑ікь. Параўн. курдупель (гл.) < къгпъ‑dup‑elb (Лабко, Бел.-польск. ізал., 72).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ма́тавы ’без глянцу, без бляску’, ’паўпразрысты’ (ТСБМ). Укр.ма́товий ’тс’, рус.матовый ’тс’, урал.ма́товый, матова́тый ’з бяльмом у воку’. З ням.matt ’вялы, слабы’ або з франц.mat ’цьмяны’ < італ.matto ’дурны, шалёны’, ’п’яны’ < лац.matus ’п’яны’ (Бернекер, 2, 24; Мацэнаўэр, LF, 10, 63; Праабражэнскі, 1, 515; Фасмер, 2, 582).