прадме́т, -а, Ме́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Канкрэтная матэрыяльная з’ява; рэч.

Адушаўлёны п.

Прадметы хатняга ўжытку.

2. чаго. Тое, на што накіравана думка, што складае яе змест або на што накіравана якое-н. дзеянне.

П. гаворкі.

П. даследавання.

3. Асобнае кола ведаў, якое ўтварае пэўную школьную дысцыпліну.

Добрыя адзнакі па ўсіх прадметах.

Прафілюючыя прадметы ў вышэйшай навучальнай установе.

|| прым. прадме́тны, -ая, -ае (да 1 і 3 знач.).

П. паказальнік (у кнігах). Прадметная агітацыя (наглядная).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

daisy

[ˈdeɪzi]

1.

n., pl. -sies

1) маргары́тка f., рамо́нак -ку m.

2) Sl. першакля́сная рэч

2.

adj. Sl.

першакля́сны, выда́тны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пасы́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. пасылаць — паслаць ​1 (у 1–2 знач.).

2. Запакаваная рэч, якая перасылаецца куды‑н. ці прысланая адкуль‑н. Люся чакала пісьма з Маркоўскага, але ні пісьма, ні пасылкі пакуль што не было. Даніленка.

3. У філасофіі, логіцы — суджэнне, якое служыць асновай для вываду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кашто́ўнасць, ‑і, ж.

1. Важнасць, значнасць чаго‑н. Эстэтычная каштоўнасць твора. Пазнавальная каштоўнасць.

2. Каштоўная рэч. Партэр выглядаў шыкарна: калыхаліся султаны вячэрніх жаночых прычосак, ззялі сапраўдныя і фальшывыя каштоўнасці. Самуйлёнак. Максім здзівіўся, убачыўшы гэтулькі кніг, ён ведаў, што пасля акупацыі кнігі былі найвялікшай каштоўнасцю. Шамякін. // перан. З’ява, прадмет, якія маюць вялікае грамадскае значэнне. Духоўныя каштоўнасці. Культурныя каштоўнасці. Матэрыяльныя каштоўнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rzecz

м.

1. рэч, прадмет;

rzecz w sobie філ. рэч у сабе;

2. рэчы; пажыткі;

~y użytku domowego — рэчы хатняга ўжытку;

3. рэч; справа;

mała rzecz a cieszy — талер маленькі, а даражэнькі; маленькі, ды залаценькі;

w gruncie ~y — па сутнасці;

mówić od ~y — вярзці глупства;

przystąpić do ~y — брацца за справу;

to nie należy do ~y — гэта не датычыць справы;

rzecz dzieje się w ... — дзеянне адбываецца ў...

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ggenstand

m -(e)s, -stände

1) прадме́т, рэч

2) тэ́ма, аб’е́кт

inen ~ berühren — закрану́ць яку́ю-н. тэ́му

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Art.

=

1.

Artikel – пункт, параграф, артыкул (газеты, дагавора і г.д.)

2.

Artillerie – артылерыя

3.

Erzeugnis – рэч, выраб

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

гламазда́ м., ж. разм. ein nförmiges Ding (пра нязграбную рэч); Schlfmütze f -, -n; Tllpatsch m -(e)s, -e, Tölpeln m -s, - (пра няўклюднага чалавека)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

даўніна́ ж. разм.

1. (далёкі час) lte Zit(en); längst vergngene Zeit;

2. (пра старую рэч і г. д.) Antiquität f -, -en; ltertümlicher Ggenstand

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Лапту́х ’мяшок для торфа’ (барыс., Жд. 2), ’мяшок’ (рэч., Мат. Гом.). У выніку пераходу р- у л- (Карскі, 1, 315) з рап‑ тух, рэптух ’тс’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)