кры́зіс

(гр. krisis = рашэнне, пераломны пункт)

1) рэзкі, круты пералом у чым-н. (напр. урадавы к., к. хваробы);

2) абумоўлены супярэчнасцямі ў развіцці грамадства разлад эканамічнага жыцця (напр. фінансавы к.);

3) востры недахоп чаго-н. (напр. жыллёвы к.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

касава́ць, касую, касуеш, касуе; незак., што.

1. Выкрэсліваць, закрэсліваць. [Сымон] борздзенька перапраўляў тэкст, мяняў словы, выразы, касаваў цэлыя строфы. Колас.

2. Адмяняць, ліквідаваць, спыняць дзеянне чаго‑н. Касаваць пастанову. Касаваць дагавор. Касаваць шлюб. □ — І каб дзядзю Мішу далі права, што дазваляць, а што касаваць, — умяшаўся ў размову Смаляк, — ён зруйнаваў бы ўсе стадыёны і спорт-пляцоўкі. Паслядовіч.

3. Пераглядаць, апратэстоўваць рашэнне суда ў касацыйным парадку.

4. Абл. Рабіць непрыкметным, адсоўваць на задні план. Дзеці — два шустрыя, чарнявыя хлапчукі — напалавіну касавалі бяду. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераду́маць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

1. Падумаўшы яшчэ раз, змяніць свой намер, прыняць іншае рашэнне. Кастусь падышоў да акна, хацеў пастукаць, але перадумаў. С. Александровіч. Над пераходам з’явілася чайка і паляцела ўслед. Потым перадумала, нешта выглядзела сабе ў хвалях, спрытна спікіравала. Даніленка.

2. што, аб чым і без дап. Падумаць пра ўсё, многае. Малады настаўнік шмат перажыў, перадумаў. Колас. Пальчык апынуўся на гаўптвахце. Усяго яму ўляцела дзесяць сутак. Часу было многа, каб перадумаць усё, узважыць і ў многім пакаяцца. Дамашэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кры́зіс

(гр. krisis = рашэнне, паваротны пункт)

1) рэзкі, круты пералом у чым-н. (напр. урадавы к.);

2) мед. хуткае змяненне праяў хваробы, якое суправаджаецца рэзкім (крытычным) паніжэннем высокай тэмпературы (проціл. лізіс 1);

3) перыядычная перавытворчасць тавараў, якая вядзе да разладу эканамічнага жыцця, росту беспрацоўя;

4) востры недахоп чаго-н. (напр. жыллёвы к.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

resolve​2 [rɪˈzɒlv] v. fml

1. (on/upon) раша́ць, прыма́ць рашэ́нне, раша́цца зрабі́ць (што-н.);

They resolved on making one more attempt. Яны вырашылі зрабіць яшчэ адну спробу.

2. выраша́ць (канфлікт, праблему і да т.п.);

The problem has not yet been resolved. Праблема яшчэ не вырашана.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

zamiar, ~u

м. замер; намер; задума;

bez złych ~ów — без дрэнных намераў;

powziąć zamiar — прыняць рашэнне; задумаць;

mam zamiar to zrobić — я маю намер гэта зрабіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Beschéid

m -(e)s, -

1) адка́з; тлумачэ́нне, указа́нне

2) рашэ́нне; заключэ́нне

~ wíssen* (über A) — быць у ку́рсе (пра што-н.)

~ ságen — паве́даміць, перада́ць, даць адка́з

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

перайгра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Сыграць што‑н. паўторна, яшчэ раз. Перайграць нанава эцюд.

2. Сыграць усё, многае. Баяніст, чарнавокі хлопец, слесар суседняй МТС, перайграў бадай усе любімыя песні і танцы. Паслядовіч. Мы перайгралі амаль усе вадэвілі А. П. Чэхава: «Юбілей», «Мядзведзь», «Прапанова», «Хірургія». Сяргейчык.

3. без дап. Разм. Сыграць ненатуральна якую‑н. ролю на сцэне, у кіно і пад. Артыст страціў пачуццё меры і перайграў.

4. Разм. Памяняць якое‑н. рашэнне, пастанову; зрабіць інакш, па-свойму. [Гаруноў:] — Ладна, Аксён, перайграйце план асушэння — на кароўнік. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няпра́вільна прысл, няпра́вільны únrichtig, falsch; únregelmäßig, ábweichend; Fehl- (памылковы);

няпра́вільнае рашэ́нне Féhlentscheidung f -, -en;

няпра́вільны прысу́д Féhlurteil n -s, -e;

няпра́вільныя ры́сы тва́ру úngleichmäßige [únregelmäßige] Gesíchtszüge;

няпра́вільны дзеясло́ў грам únregelmäßiges Verb;

няпра́вільны дроб матэм únechter Bruch;

дзе́йнічаць няпра́вільна falsch hándeln

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

reasonable [ˈri:znəbl] adj.

1. разва́жны, разва́жлівы;

a reasonable solution разу́мнае рашэ́нне

2. : She has a reasonable chance of doing well in the exam. У яе ёсць нядрэнная магчымасць паспяхова здаць экзамены.

3. уме́раны, дапушча́льны;

on reasonable terms на прыма́льных умо́вах

4. недарагі́;

a reasonable price уме́раная/схо́дная цана́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)