implication [ˌɪmplɪˈkeɪʃn] n.

1. (for, of) імпліка́цыя, вы́нік, рэзульта́т;

This decision may have serious implications for their future. Гэтае рашэнне можа сур’ёзна паўплываць на іх будучыню.

2. уця́гванне; заме́шанасць, дачыне́нне

3. (скрыты) сэнс; значэ́нне

by implication уско́сна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

settlement [ˈsetlmənt] n.

1. урэгулява́нне; пагадне́нне; рашэ́нне; зго́да;

an amicable settlement сябро́ўская здзе́лка; палюбо́ўнае пагадне́нне;

hаmper a political settlement тармазі́ць паліты́чнае ўрэгулява́нне

2. пасяле́нне, кало́нія, засяле́нне; пасе́лішча, сялі́ба;

an old settlement site гарадзі́шча;

make a settlement засяля́ць ( землі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

жре́бий м.

1. жэ́рабя, -бя ср.;

ки́нуть жре́бий кі́нуць жэ́рабя;

доста́лось по жре́бию даста́лася па жэ́рабю;

2. (судьба, участь) перен., поэт., уст. лёс, род. лёсу м., до́ля, -лі ж.;

жре́бий бро́шен вы́бар зро́блены, рашэ́нне прыня́та.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Судзьба́ ’доля, лёс’ (Бяльк., Сл. ПЗБ, ТС): sudźba bóża ’прадвызначэнне’ (Федар. 4), судзьба́ — працэсуальны назоўнік ад дзеяслова судзіць (слуц., Жыв. НС), ст.-бел. судба ’тс’: судбы судеи (Альтбаўэр). Параўн. старое ўкр. судьба́ ’доля’, рус. судьба́ ’лёс’, чэш. sudba ’прадвызначэнне, доля’, славен. sódba ’прысуд; меркаванне, думка’, старое ’лёс’, серб.-харв. судба ’тс’, балг. съдба́ ’тс’, макед. судба ’доля, лёс’, ст.-слав. сѫдьба ’прысуд; права, закон; рашэнне, пастанова’. Прасл. *sǫdьba — абстрактны назоўнік ад *sǫditi, гл. судзіць (Шустар-Шэўц, 1376; Скок, 3, 356; Бязлай, 3, 283). Існуе меркаванне, што гэта самастойныя ўтварэнні ў асобных славянскіх мовах, а значэнне ’лёс’ распаўсюдзілася пад уплывам рускай мовы. параўн. Махэк₂, 568; Русек, Этимология–2000–2002, 50.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

reserve2 [rɪˈzɜ:v] v.

1. (for) рэзервава́ць; брані́раваць; зака́зваць за́гадзя;

I’d like to reserve a table for two. Я хачу заказаць столік на дваіх.

2. адклада́ць, запа́сіць, пакіда́ць

3. : reserve judgement адкла́дваць рашэнне

4. : reserve the right захо́ўваць пра́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

раша́ючы, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрысл. незал. цяпер. ад рашаць.

2. у знач. прым. Найбольш істотны, галоўны, асноўны. Рашаючы год пяцігодкі. □ Творчасць Пушкіна, Тогаля, Някрасава і іншых выдатных рускіх пісьменнікаў адыграла рашаючую ролю ў барацьбе перадавых беларускіх пісьменнікаў за рэалізм. Барысенка. // Які з’яўляецца канчатковым рашэннем, уяўляе сабой канчатковае рашэнне. [Васіль] ведаў, што слова Антося будзе рашаючае, і таму з нецярпеннем чакаў, пакуль той пачне гаварыць. Дамашэвіч.

•••

З рашаючым голасам гл. голас (у 7 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэзалю́цыя, ‑і, ж.

1. Рашэнне, пастанова з’езда, схода і пад. На нарадах і сходах .. [Івана Іванавіча] абавязкова выбіралі ў камісію па падрыхтоўцы праекта рэвалюцыі. Карпюк. На шматлікіх мітынгах і сходах працоўных выносіліся рэвалюцыі, якія ўхвалялі абвяшчэнне рэспублікі. «Полымя».

2. Пісьмовае распараджэнне службовай асобы на дзелавой паперы. [Гарлахвацкі:] Напішыце маленькую заяўку, а я палажу рэвалюцыю, каб вам прыбавілі зарплаты. Крапіва. На заяве была напісана рэвалюцыя: «Даць разлік». Кажуць, што Леўкін аж спалатнеў, калі ўбачыў гэтую рэвалюцыю. Дадзіёмаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

«АЛАБА́МА»,

канфлікт паміж ЗША і Англіяй у час Грамадзянскай вайны ў ЗША 1861—65. Выкліканы ваен. дапамогай Англіі мяцежным рабаўладальніцкім штатам. Англ. крэйсер «Алабама» ў 1862—64 захапіў і знішчыў 68 гандл. і 1 ваен. карабель паўн. штатаў. Сам быў патоплены 14.7.1864. Пасля заканчэння вайны ЗША узнялі пытанне пра адказнасць Англіі за дзеянні «Алабамы» і інш. яе крэйсераў. Арбітражны суд у Жэневе 14.9.1872 вынес рашэнне, паводле якога Англія заплаціла ЗША 15,5 млн. долараў.

т. 1, с. 225

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

БРАХІСТАХРО́НА

(ад грэч. brachistos самы кароткі + chronos час),

крывая самага хуткага спуску. Напр., калі пункты A і B ляжаць не на адной вертыкалі ў полі сілы цяжару, то шарык пры руху ўздоўж брахістахроны за самы кароткі час прыйдзе з пункта A у пункт B. Калі няма сіл супраціўлення, брахістахрона — цыклоіда з гарыз. асновай і пунктам звароту, які супадае з пунктам A. Рашэнне задачы аб брахістахроне (І.Бернулі, 1696) — зыходны пункт для развіцця варыяцыйнага злічэння.

т. 3, с. 252

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

nieodmienny

nieodmienn|y

1. нязменны, пастаянны;

~e postanowienie — цвёрдае рашэнне;

2. грам. нязменны;

~y wyraz — нязменнае слова;

~e części mowy — нязменныя часціны мовы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)