ГУ́БІНСКАЯ КАРДО́ННА-ПАПЯРО́ВАЯ ФА́БРЫКА.
Дзейнічала ў 1896 — 1914 у маёнтку Губіна (цяпер вёска ў Лепельскім р-не). З 1900 мела паравую машыну, з 1908 — паравы рухавік (150 к.с.). У 1910 працавала паравая машына (200 к.с.), 50 рабочых; выраблена кардону і паперы на 38 тыс. руб.
т. 5, с. 517
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
płachta
ж. полка; палотнішча; радно; радніна;
płachta papieru — вялікі аркуш паперы;
czerwona płachta — чырвоная ануча
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
бланк
(фр. blanc = белы)
ліст паперы з часткова надрукаваным тэкстам і пропускамі для дапісвання патрэбных звестак.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
бланфі́кс
(фр. blanc-fixe)
мінеральная фарба з сярністакіслага барыю, якая выкарыстоўваецца як напаўняльнік пры вырабе паперы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
вержэ́
(фр. vergé)
гатунак паперы, на якой ёсць узор (вадзяныя знакі) у выглядзе буйной прамавугольнай сеткі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
манускры́пт
(с.-лац. manuscriptum, ад лац. manus = рука + scribo = пішу)
старажытны рукапіс (на папірусе, пергаменце, паперы).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
кашто́ўны це́нный; драгоце́нный;
~ныя я́касці — це́нные (драгоце́нные) ка́чества;
к. ка́мень — драгоце́нный ка́мень;
~ныя вы́капні — це́нные ископа́емые;
○ ~ныя папе́ры — це́нные бума́ги;
~ныя мета́лы — драгоце́нные мета́ллы
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
скла́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.
1. Складзеная ў дзве столкі і загнутая палоска (на тканіне, паперы і пад.). Сынклета Лукічна апусціла галаву і доўга моўчкі перабірала складкі спадніцы. Шамякін. // Прамалінейны згіб на тканіне, паперы і пад. Усё было тое самае ў абліччы гэтага чалавека: у яго акуратным касцюме, у дакладнай складцы штанін. Лынькоў.
2. Няроўнасць, хвалісты згіб на тканіне, паперы і пад. Шаўковая накідка павісла пышнымі складкамі па баках. Мурашка. [Васіль] пакручваў вусікі, рыпеў па хаце новымі ботамі, без патрэбы зганяў на спіне складкі на гімнасцёрцы. Васілевіч. // Адвісласць або маршчына на скуры, целе. Дуброўскі быў яшчэ малады чалавек, вельмі паўнацелы, з гладзенькай адвіслай складкай пад падбародкам. Мележ. — Антаніна Мікалаеўна? — задумаўся Бярозін, і ў яго між [броваў] з’явіліся тры рэзкія складкі. Шчарбатаў.
3. Хвалепадобны згіб пластоў зямной кары. Складкі зямной кары. Складкі горных парод.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
carbon [ˈkɑ:bən] n.
1. вугляво́д
2. ву́галь, графі́т
3. а́ркуш капірава́льнай папе́ры, капі́рка;
a carbon copy ко́пія праз капі́рку; дакла́дная ко́пія;
He is the carbon copy of his father. Ён выліты бацька.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
машынапі́сны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да машынапісу (у 1 знач.). Машынапіснае бюро.
2. Надрукаваны на пішучай машынцы. [Маслянка] пайшоў да свайго стала, дастаў з шуфляды некалькі лісткоў паперы з машынапісным тэкстам і падаў Максіму. Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)