хвалява́цца несов.

1. в разн. знач. волнова́ться;

ю́ецца спе́лае жы́та — волну́ется спе́лая рожь;

х. пе́рад іспы́тамі — волнова́ться пе́ред экза́менами;

наро́да́ўсянаро́д волнова́лся;

2. трево́житься, волнова́ться; беспоко́иться; расстра́иваться;

3. смуща́ться;

не ~лю́йцеся! — не волну́йтесь!; не беспоко́йтесь!

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

АСА́МЦЫ

(саманазва ахамія, асамія),

народ, асн. насельніцтва штата Асам (Індыя). Каля 13 млн. чал. (1987). Гавораць на асамскай мове. Паводле рэлігіі індуісты.

т. 2, с. 20

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

фры́зы, ‑аў; адз. фрыз, ‑а, м.

Народ, які жыве ў Нідэрландах і ФРГ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

не́нцы, -аў, адз. не́нец, -нца, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Ненецкай, Ямала-Ненецкай і Таймырскай аўтаномных акруг, якія ўваходзяць у склад Расійскай Федэрацыі.

|| ж. не́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. не́нецкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мары́йцы, -аў, адз.ы́ец, -ры́йца, м.

Народ угра-фінскай моўнай групы, які складае асноўнае насельніцтва Рэспублікі Марый Эл, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.

|| ж. мары́йка, -і, ДМы́йцы, мн. -і, -ры́ек.

|| прым. мары́йскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

naród, ~odu

nar|ód

м. народ, нацыя;

Organizacja Narodów Zjednoczonych — Арганізацыя Аб’яднаных Нацый

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bestialski

зверскі, люты, дзікі;

bestialski mord — зверскае (лютае) забойства;

bestialski naród — дзікі народ

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Паля́кі, паля́к ’заходнеславянскі народ, які складае асноўнае насельніцтва Польшчы’ (ТСБМ). Рус., укр. поля́к ’тс’. Паводле Фасмера (3, 322), запазычанне з польск. polak, мн. л. polacy < poljaninъ ’жыхар Вялікапольшчы’, адкуль стала агульнай назвай палякаў (Фасмер, 3, 322).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Слёзнік ‘чальчак, Lythrum salicaria L.’ (Ласт., Кіс., Мат. Гом.), іншая назва плаку́н (Ласт.). Да сляза (гл.), паводле Ластоўскага (Ласт., 799), “народ верыць, што ад яго плачуць ведзьмы і чэрці”; паводле Мат. Гом., “капае з ее сок”.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пуэ́бла

(ісп. pueblo = народ, насельніцтва)

умоўная назва аселых індзейскіх плямён Паўн. Амерыкі і іх пасяленняў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)