ángewandt

a прыкладны́

~e Kunst — прыкладно́е маста́цтва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Artístik

f -

1) маста́цтва цы́рка [эстра́ды, вар’етл]

2) майстэ́рства

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

партрэ́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да партрэта. Партрэтнае мастацтва. Партрэтныя замалёўкі. Партрэтны жывапіс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прамо́ўніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прамоўцы, уласцівы яму. Прамоўніцкае мастацтва. Прамоўніцкі голас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абстракцыяні́сцкі, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Які мае адносіны да абстракцыянізму, абстракцыяніста. Абстракцыянісцкі жывапіс. Абстракцыянісцкае мастацтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ленінія́на, ‑ы, ж., зб.

Сукупнасць твораў літаратуры і мастацтва аб У.І. Леніне. Беларуская ленініяна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

індало́гія, ‑і, ж.

Сукупнасць навук, якія вывучаюць гісторыю, эканоміку, мастацтва, мову і літаратуру Індыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэкадэ́нцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дэкадэнта, да дэкадэнцтва. Дэкадэнцкі твор. Дэкадэнцкае мастацтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

супрэматы́зм, ‑у, м.

Фармалістычная плынь у рускім мастацтве пачатку 20 ст., разнавіднасць абстрактнага мастацтва.

[Ад лац. supremus — вышэйшы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэлемаста́цтва, ‑а, н.

Мастацтва тэлевізійнага вяшчання; творы мастацкага тэлебачання, створаныя з улікам яго спецыфікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)