чыстакро́ўны réinrassig, réinblütig;

чыстакро́ўны конь Vóllblut(pferd) n -(e)s, -e, Vóllblüter m -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ды́хавічны

1. Átemnot-;

ды́хавічнае сапе́нне Átemnotschnaufen n -s, -;

2.:

ды́хавічны конь ein dämpfiges [an Dämpfigkeit, an kránkhafter Kúrzatmigkeit léidendes] Pferd

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гадава́ць, -ду́ю, -ду́еш, -ду́е; -ду́й; -дава́ны; незак., каго-што.

1. Даглядаючы, выхоўваючы, забяспечыць рост, развіццё каго-н.

Г. дзяцей.

Г. цяля.

2. Адрошчваць (валасы, ногці і пад.).

Г. бараду.

|| наз. гадава́нне, -я, н. і гадо́ўля, -і, ж. (да 1 знач.).

Конь сваёй гадоўлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фавары́т, -а, М -ры́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Той, каму спрыяе высокапастаўленая асоба, улюбёнец уплывовай асобы.

2. У спорце: конь, коннік ці каманда, якія маюць найбольшыя шансы на першынство.

|| ж. фавары́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. фавары́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шара́хнуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -ніся; зак.

1. Ад спалоху, нечаканасці і пад. кінуцца ўбок, назад.

Людзі шарахнуліся назад.

Конь шарахнуўся ўбок.

2. Моцна ўдарыцца аб што-н. (разм.).

Ш. плячом аб кант дзвярэй.

|| незак. шара́хацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. шара́ханне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закульга́вець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Стаць кульгавым. — Конь мой белы закульгавеў, то няма як ехаць мне сягоння. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сівагры́вы, ‑ая, ‑ае.

З сівой грывай. Сівагрывы конь. / у вобразным ужыв. Заглядзіцца месяц сівагрывы, Дол пакрые тонкім серабром. Лявонны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анхітэ́рый

(ад гр. anchi = паблізу + -тэрый)

вымерлы трохпальцы конь, які быў пашыраны ў міяцэне (параўн. гіпарыён, палеатэрый).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мыт​I м., вет. мыт, род. мы́ту м., залазава́нне, -ння ср.;

ло́шадь в мы́те конь залазу́е.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ко́нскі ’вялікі, больш за свае звычайныя памеры’ (Жыв. сл.). Гл. конь 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)