spank​2 [spæŋk] v. ля́паць дало́нню; пля́скаць, шлёпаць;

spank a child’s bottom даць дзіця́ці плескача́ па мя́ккім ме́сцы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

авансава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак. і незак., каго-што.

Даць (даваць) аванс каму‑н. Авансаваць калгаснікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падгнаі́ць, ‑гнаю, ‑гноіш, ‑гноіць; зак., што і чаго.

Разм. Дрэнна даглядаючы, захоўваючы, даць падгнісці. Падгyаіць бульбу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыжыві́ць, ‑жыўлю, ‑жывіш, ‑жывіць; зак., што.

Далучыўшы да чаго‑н., даць прырасці, зрасціся. Прыжывіць перасаджаны орган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сква́сіць, сквашу, сквасіш, сквасіць; зак., што.

Даць скіснуць чаму‑н.; зрабіць што‑н. квашаным. Сквасіць малако.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ла́зня ж.

1. ба́ня;

2. перен., разг. ба́ня, встря́ска, взбу́чка, встрёпка;

◊ даць ла́зні — зада́ть ба́ню

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

наганя́й, -ня́ю м., разг. нагоня́й, взбу́чка ж., головомо́йка ж., нахлобу́чка ж.;

◊ даць н. — дать нагоня́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

паню́хаць сов. поню́хать;

◊ п. по́раху — поню́хать по́роху;

і. п. не даць — и поню́хать не дать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

фармулёўка ж.

1. (действие) формулиро́вка, формули́рование ср.;

2. (сформулированная мысль) формулиро́вка;

даць ~ку — дать формулиро́вку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

развяза́ць, -вяжу́, -вя́жаш, -вя́жа; -вяжы́; -вя́заны; зак.

1. каго-што. Раз’яднаць канцы чаго-н. звязанага, вызваліць ад розных завязак.

Р. вузел.

Р. хустку.

Р. мяшок.

2. перан., што. Даць чаму-н. развіцца, разгарнуцца, праявіцца ў поўнай меры.

Р. ініцыятыву мас.

◊

Развязаць рукі каму — даць свабоду дзеянняў, вызваліць ад якіх-н. абавязацельстваў.

Развязаць язык каму — прымусіць разгаварыцца.

|| незак. развя́зваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. развя́зка, -і, ДМ -зцы, мн. -і, -зак, ж. (да 1 знач.) і развя́званне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)