гольф

(англ. golf)

гульня ў мяч, які клюшкамі стараюцца заганяць у ямкі-лункі праз рад перашкод.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ло́мбер

(фр. l’hombre, ад ісп. hombre = чалавек)

гульня ў карты, у якой прымаюць удзел звычайна трое.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

◎ Пла́тка ’прайграная ад недабору біткі гульня, раміз’ (Нас.). З польск. płatka ’стаўка ў гульні’ > ’рызыка, небяспека’, якое з płacić ’плаціць’ (Банькоўскі, 2, 619).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

«БУ́ЛА»,

бел. нар. гульня. Гуляюць дзве каманды. Кожная выбірае вядучага. Ён моцна б’е палкай з загнутым канцом па буле (драўляным шары) і гоніць яе па зямлі ў бок праціўніка, каманда памагае яму. Праціўнікі стараюцца перахапіць і вярнуць булу да ўмоўленай мяжы.

т. 3, с. 326

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Су́гаркі ’вугалькі, агаркі’, ’назва гульні, гарыпні’ (Ласт.). Ад гарэць, параўн. рус. горелка ’гульня, у якой становяцца парамі, а адзін спераду “гарыць”, ловіць’ (Ласт., 131).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Síngspiel

n -(e)s, -e

1) аперэ́та

2) гульня́ (дзяце́й) са cпе́вам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Pasch

m -es, -e i Päsche дубле́т (гульня ў даміно, у косці)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

фант м Pfand n -(e)s, Pfänder;

гульня́ ў фанты Pfänderspiel n -(e)s;

гуля́ць у фанты Pfänder spíelen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

карамбо́ль м

1. (удар ў більярднай гульні) Karambóle f -, -n;

2. (більярдная гульня ў тры шары) Karamboláge [-ʒə] f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ке́глі мн Kégel pl;

гульня́ ў ке́глі Kégeln n -s, Kégelschieben n -s;

гуле́ц у ке́глі Kégelspieler m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)