пад’ёмны, -ая, -ае.
1. гл. падняцца, падняць і пад’ём.
2. Які прызначаны для пад’ёму, перамяшчэння ўверх.
П. кран.
3. Такі, які можна падняць.
Пад’ёмная заслона.
4. Які выдаецца для расходаў пры пераездзе на новае месца работы.
Пад’ёмныя грошы.
Атрымаць пад’ёмныя.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
медзь, -і, ж.
1. Хімічны элемент, метал чырванавата-жоўтага колеру, вязкі і коўкі.
Плаўленая м.
2. зб. Вырабы з такога металу.
3. зб. Грошы з такога металу (разм.).
Рэшту атрымаў меддзю.
|| прым. ме́дны, -ая, -ае і медзяны́, -а́я, -о́е (разм.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
касі́р, -а, мн. -ы, -аў, м.
Службовая асоба, якая распараджаецца касай, выдае і прымае грошы, каштоўныя паперы, прадае білеты; работнік ка́сы (у 1 і 3 знач.).
|| ж. касі́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (разм.).
|| прым. касі́рскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зберагчы́, -рагу́, -ражэ́ш, -ражэ́; -ражо́м, -ражаце́, -рагу́ць; збяро́г, зберагла́, -ло́; -ражы́; -ражо́ны; зак., каго-што.
Захаваць, не даць знікнуць, сапсавацца, прапасці.
З. час.
З. грошы.
З. прадукты.
|| незак. зберага́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. зберажэ́нне, -я, н.
|| прым. зберага́льны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
злажы́цца, злажу́ся, зло́жышся, зло́жыцца; зак.
1. Сабраць грошы на якую-н. агульную справу; скласціся (у 5 знач.).
2. Узяўшы стрэльбу, прыцэліцца.
З. і стрэліць.
3. Налаўчыцца, прызвычаіцца.
З. ў рабоце.
|| незак. склада́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца і скла́двацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
разява́ка, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -ва́цы, Т-ай (-аю), ж., мн. -і, -ва́к (разм.).
1. Той, хто бяздумна, рассеяна прыглядаецца да чаго-н.
Каля вітрыны збіраліся разявакі.
2. Тое, што і разява.
Згубіў грошы, р.!
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тра́ціцца, -а́чуся, -а́цішся, -а́ціцца; незак.
1. Расходаваць свае грошы, сродкі на якія-н. патрэбы.
Т. на дарогу.
2. перан. Знікаць, праходзіць, губляцца.
З гадамі здароўе траціцца.
|| зак. патра́ціцца, -а́чуся, -а́цішся, -а́ціцца (да 1 знач.).
|| наз. тра́та, -ы, ДМ тра́це, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
недалі́чаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад недалічыць (у 1 знач.).
2. у знач. прым. Які астаўся непадлічаны. Недалічаныя грошы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прамарнатра́віць, ‑траўлю, ‑травіш, ‑травіць; зак., што.
Марна патраціць. Прамарнатравіць грошы. □ [Агнёў:] — Як жа ты дакаціўся да такога жыцця? Прамарнатравіў столькі год. Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
транжы́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак., што.
Разм. Неразумна, без толку траціць (грошы, маёмасць і пад.). [Рахункаводу] не хочацца транжырыць калгасную капейку. Асіпенка.
[Ад фр. trancher — разразаць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)