нок

(гал. nok)

мар. канцавая частка ўсякага гарызантальнага або нахільнага рангоўтнага дрэва (гл. рангоўт), напр. рэі, гафеля і г.Д.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пак​1

(ням. Pack, ад гал. pak)

стос прадметаў, якія ляжаць адзін на другім (напр. п. газет, п. тавару).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пата́ш

(ням. Pottasche, ад гал. potasch)

рэчыва ў выглядзе белага зярністага парашку са шчолачнымі ўласцівасцямі; тэхнічная назва карбанату калію.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

утле́гар

(гал. uitlegger)

рангоўтнае дрэва (рангоўт) на парусных суднах, якое з’яўляецца працягам бушпрыта і служыць для мацавання пярэдніх парусоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фок

(гал. fok)

мар. ніжні прамы парус на пярэдняй мачце судна або трохвугольны парус на судне з адной мачтай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

шка́нцы

(гал. schans)

сярэдняя частка верхняй палубы ваеннага карабля паміж грот-мачтай і бізань-мачтай, дзе адбываюцца афіцыйныя цырымоніі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

шлюпбэ́лька

(гал. sloepbalk)

мар. металічная бэлька, да якой падвешваюцца шлюпкі, каб спускаць іх на ваду і падымаць на борт.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ВАЛЬПАРАІ́СА

(Valparaíso),

горад у цэнтр. ч. Чылі. Адм. ц. вобл. Аканкагуа. Засн. ў 1536. 301,7 тыс. ж. (1993). Гал. порт краіны на Ціхім ак. Пачатковая станцыя Трансандыйскай чыг. (Вальпараіса — Буэнас-Айрэс), вузел шашэйных дарог. Машынабудаванне, металаапр., дрэваапр., цэлюлозна-папяровая, хім., лёгкая, харчасмакавая (у т. л. рыбаперапрацоўчая, малочная, маслаапрацоўчая, тытунёвая) прам-сць. 2 ун-ты. Музей натуральнай гісторыі. Часта цярпеў ад землетрасенняў (1730, 1817, 1906, 1928, 1960). Гал. ваен.-марская база Чылі.

т. 3, с. 493

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ахтэрлю́к

(гал. achterluik)

люк для загрузкі судна, а таксама памяшканне ў труме судна для захоўвання правіянту ў бочках або цыстэрнах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ба́кен

(гал. baken)

паплавок на якары, які ўстанаўліваецца на водных шляхах для абазначэння фарватэру і месцаў, небяспечных для плавання суднаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)