кіраўнік, начальнік, галава, загадчык, распарадчык, старшы, камандзір, адміністратар; верхавод (разм.); шэф (кніжн.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

bean

[bi:n]

n.

1) фасо́ля f., боб -у m.

2) зе́рне (ка́вы)

3) Sl. галава́ f.

4) Slang грош -а m.

not a bean — ні граша́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

гара́чы

1. heiß; féurig, glühend, brénnend (пякучы);

гара́чая е́жа wármes Éssen; перан гара́чая галава́ Hítzkopf m -(e)s, -köpfe;

гара́чы час wo mit Hóchdruck geárbeitet wird, héiße Pháse

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

цвяро́зы

1. (не п’яны) nüchtern;

2. перан (разважлівы) nüchtern, vernünftig; sáchlich (дзелавы);

мець цвяро́зы по́гляд gesúnde Ánsichten háben;

цвяро́зы чалаве́к ein nüchterner Mensch;

цвяро́зая галава́ ein klárer Kopf

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

кру́гам прысл:

у мяне́ галава́ ідзе́ кру́гам ich weiß nicht, wo mir der Kopf steht; ein Mühlrad geht mir im Kópfe herúm;

се́сці кру́гам sich im Kreis sétzen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

глава́​I ж.

1. (главное лицо) галава́, -вы́ ж.; (председатель) старшыня́, -ні́ м.; (руководитель) кіраўні́к, -ка́ м.; (вождь) правады́р, -ра́ м.;

глава́ прави́тельства кіраўні́к ура́да;

глава́ семьи́ галава́ сям’і́ (старэ́йшы ў сям’і́);

2. архит. ку́пал, -ла м.;

3. (голова) уст. галава́, -вы́ ж.;

склони́ть главу́ схілі́ць галаву́;

◊

во главе́ с (кем) на чале́ з (кім);

быть (идти́, стоя́ть) во главе (кого, чего) быць (ісці́, стая́ць) на чале́ (каго, чаго);

поста́вить, положи́ть во главу́ угла́ паста́віць, пакла́сці ў асно́ву (у асно́ву асно́ў).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

◎ Пагалоўшчына ’пагалоўны падатак’ (Нас.), ’частавинне свежыной тых, хто дапамагаў забіць, разабраць і спарадкаваць кабана’ (Сл. ПЗБ, Нар. сл., мядз.). Рус. поголовщина ’пагалоўны збор, узбраенне, паўстанне’, ст.-рус. поголовщина (‑чина, ‑шина) (XVII ст.) ’пагалоўны падатак; забойства; пакута за забойства, усеагульны вайсковы збор’, польск. glówszczyżna ’пакута за забойства (за галаву)’. Да галава. (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

здурэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.

Разм.

1. Зрабіць якое‑н. глупства, дурасць (у 2 знач.). — Вось здурэў, што не адвёў каня ў пушчу разам з Кастусём! Нікановіч.

2. Тое, што і здурнець. У Язэпа трашчала галава. Ён зусім здурэў ад выпіўкі і той нечаканасці, з якой усё адбылося. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацяжэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.

1. Стаць важкім, цяжэйшым. На калючках збіраюцца буйныя кроплі і, ацяжэўшы,.. падаюць на жвір. Брыль.

2. Стаць нерухомым, вялым; перастаць нармальна дзейнічаць (ад стомы, ап’янення, болю і пад.). У жураўкі-жорава Галава, як волава — Ацяжэла, не падняць, Боль такі, што не суняць. Шушкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кампрэ́с, ‑а, м.

Павязка, звычайна змочаная вадой або лекавым растворам, якая накладваецца на хворае месца з лячэбнымі мэтамі. Сагравальны кампрэс. Пакласці кампрэс. □ Наталля Пятроўна спрытна раскруціла з шыі дзяўчынкі хусткі, анучкі, вату — дамашні кампрэс. Шамякін. — У вас галава надта гарачая, кампрэс увесь час не аднімаем, — пачуў .. [Андрэй] прыемны голас. Галавач.

[Фр. compresse.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)