лістано́ша, ‑ы, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑ы, Т ‑ай (‑аю), ж.

Разм. Пісьманосец. Я хацеў бы прайсці па дарогах вайны лістаношай І бацькам назаўсёды вярнуць іх дзяцей адрасы. Куляшоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дурнап’я́н, ‑у, м.

Ядавітая травяністая расліна сямейства паслёнавых з дурманлівым пахам. Перад хатай, дзе ў агародчыку да вайны Вольга вадзіла кветкі — мальвы, вяргіні, півоні, цяпер яшчэ густа буялі каструбаватыя калючыя кусты дурнап’яну. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эпі́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць эпічнага. Ваенныя дзеянні ў фільме даюць поўнае ўяўленне аб маштабах і размаху вайны, хвалююць сваёй эпічнасцю. «ЛіМ». Колас прынёс беларускай прозе эпічнасць і нябачаную да яго глыбіню аналізу. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

at peace

а) спако́йна, без вайны́

б) у зго́дзе

в) to be at peace — жыць спако́йна

г) rest in peace — сьпі спако́йна (пра нябо́жчыка)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

залячы́ць сов., в разн. знач. залечи́ть; (повреждения на теле — ещё) заживи́ть;

з. ра́ну — залечи́ть (заживи́ть) ра́ну;

з. ра́ны вайны́ — залечи́ть ра́ны войны́;

з. да сме́рці — залечи́ть до сме́рти

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уча́стник удзе́льнік, -ка м.;

уча́стник Вели́кой Оте́чественной войны́ удзе́льнік Вялі́кай Айчы́ннай вайны;

уча́стник экспеди́ции удзе́льнік экспеды́цыі;

уча́стники заня́тий удзе́льнікі заня́ткаў;

уча́стник соревнова́ния удзе́льнік спабо́рніцтва;

уча́стник собра́ния удзе́льнік схо́ду;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вае́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да вайны, звязаны з вайной. Ваенныя падзеі, планы, дзеянні. Ваенная тайна. Ваенны час. Ваенны канфлікт. // Заснаваны на законах вайны. Ваеннае становішча. // Прызначаны для патрэб вайны. Ваенны завод. Ваенная тэхніка. Ваенная база.

2. Які мае адносіны да арміі, звязаны са службай у арміі. Ваенная прысяга. Ваенная служба. Ваенная справа. Ваеннае вучылішча. Ваеннае ведамства. Ваенны парад. Ваенная трывога. // Такі, як у арміі. На станцыю з.. ваеннай дакладнасцю прыбывалі санітарныя цягнікі. Карпаў. // Які ўласцівы ваеннаслужачаму, належыць яму. Ваенная выпраўка. Ваенная форма.

3. у знач. наз. вае́нны, ‑ага, м. Ваеннаслужачы. А Даша, Даша-нявестка, сарамліва, і з нейкім наіўным здзіўленнем пазірала на ваеннага, быццам не давала сабе веры, што гэта той самы небарака Геня. Ракітны.

•••

Ваенны камунізм гл. камунізм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Mars

I

f -, -en, m -, -e марск. марс

II

m -

1) Марс (бог вайны)

2) астр. Марс

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

рэваншы́зм

(фр. revanchisme)

палітыка пераможанай у вайне дзяржавы або яе пэўных грамадскіх сіл, накіраваная на падрыхтоўку новай вайны з мэтай узяць рэванш.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

бліцкры́г

(ням. Blitzkrieg)

тэорыя маланкавай вайны, разлічанай на хуткую перамогу, як частка ваеннай дактрыны, што была створана нямецкімі мілітарыстамі ў пач. 20 ст.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)