паўлега́льны, ‑ая, ‑ае.

Не зусім легальны; напалавіну легальны. Паўлегальная газета. □ Дзякуючы Рыгору была праведзена паўлегальная кампанія збору падпіскі на газету «Праўда». Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пашчупле́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Стаць больш шчуплым, шчуплейшым. [Марыля] была вельмі мажная, на галаву вышэй за бацьку, які, здавалася, пашчуплеў. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадубо́рачны, ‑ая, ‑ае.

Які бывае перад уборкай ураджаю, папярэднічае ўборцы. [Ілья Сямёнавіч:] — У сельсавеце ў нас была перадуборачная нарада рэдактараў калгасных насценных газет. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пры́шчык, ‑а, м.

Тое, што і прышч; невялікі прышч. Гэта была дзяўчына з прыпудранымі ружовымі прышчыкамі ля рота і пафарбаванымі валасамі. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рычажо́к, ‑жка, м.

Памянш. да рычаг (у 2 знач.); маленькі рычаг. Гэта была пішучая машынка. Новенькая, з бліскучымі рычажкамі і клавішамі. Жычка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смугля́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Разм. Смуглая жанчына, дзяўчына. Маленькая, жвавая смуглянка, здавалася, была вельмі рада госцю. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узле́сак, ‑ску, м.

Тое, што і узлессе. Салаўёў выйшаў на ўзлесак, з якога павінна была відаць вёска, і спыніўся, як укапаны. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цягні́к, ‑а, м.

Тое, што і поезд. Уся станцыя была забіта вагонамі і цягнікамі. Колас. Адзін за адным ішлі таварныя цягнікі. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

lifetime [ˈlaɪftaɪm] n. (усё) жыццё;

During her lifetime she witnessed two world wars. На працягу свайго жыцця яна была сведкай дзвюх сусветных войнаў.

the chance of a lifetime рэ́дкая, выклю́чная магчы́масць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

pepper2 [ˈpepə] v.

1. пе́рчыць, пасыпа́ць пе́рцам

2. абсыпа́ць, усе́йваць

pepper smth. with smth. перасыпа́ць што-н. чым-н.;

His speech was peppered with jokes. Яго прамова была перасыпана жартамі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)