ленінія́на, ‑ы, ж., зб.

Сукупнасць твораў літаратуры і мастацтва аб У.І. Леніне. Беларуская ленініяна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

харэагра́фія, ‑і, ж.

Мастацтва танца. Беларуская нацыянальная харэаграфія. // Мастацтва пастаноўкі танцаў і балетных спектакляў.

[Ад грэч. choréia — танец і graphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гра́фіка, -і, ДМ -фіцы, ж.

1. Від выяўленчага мастацтва, заснаваны на стварэнні рысункаў контурнымі лініямі і штрыхамі, а таксама творы гэтага мастацтва.

2. Абрысы пісьмовых або друкаваных знакаў, літар.

Беларуская г.

|| прым. графі́чны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

БНР (Беларуская Народная Рэспубліка) гіст. Belarussische Demokratische Republik

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ю́ношество юна́цтва, -ва ср.; (о молодёжи) мо́ладзь;

го́ды ю́ношества гады́ юна́цтва;

белору́сское ю́ношество белару́ская мо́ладзь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паэ́зія, -і, ж.

1. Славесная мастацкая творчасць, пераважна вершаваная.

2. Творы, напісаныя вершаванай мовай.

П. і проза.

Рамантычная п.

Беларуская п.

3. перан., чаго. Што-н. прыгожае, велічнае, узвышанае, што хвалюе, уздзейнічае на пачуцці.

Краявіды, поўныя паэзіі.

|| прым. паэты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

белару́скі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. белару́скі белару́ская белару́скае белару́скія
Р. белару́скага белару́скай
белару́скае
белару́скага белару́скіх
Д. белару́скаму белару́скай белару́скаму белару́скім
В. белару́скі (неадуш.)
белару́скага (адуш.)
белару́скую белару́скае белару́скія (неадуш.)
белару́скіх (адуш.)
Т. белару́скім белару́скай
белару́скаю
белару́скім белару́скімі
М. белару́скім белару́скай белару́скім белару́скіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дакастры́чніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які адносіцца да часу, што папярэднічаў Вялікай Кастрычніцкай сацыялістычнай рэвалюцыі. Беларуская дакастрычніцкая праза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

беларускамо́ўны, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы асяроддзю, дзе ўжываецца беларуская мова. Данесці да беларускамоўнага чытача хараство рускай паэзіі. Гілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фанало́гія, ‑і, ж.

1. Раздзел мовазнаўства, які вывучае сістэму фанем.

2. Сістэма фанем у мове. Беларуская фаналогія.

[Ад грэч. phōnē — гук і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)