Verbum

ва́рыва, ‑а, н.

Разм. Вараная рэдкая страва. Саша стаяла каля прыпечка, як на варце, падкладала ў агонь трэскі, здымала з варыва пену. Шамякін. // зб. Вараныя стравы, варанае.

расчырване́цца, ‑еюся, ‑еешся, ‑еецца; зак.

Моцна пачырванець, накрыцца румянцам. Грасыльда доўга глядзела ў агонь. Твар яе расчырванеўся ад вуголля. Пташнікаў. Ад хуткай хады па холаду .. [Юлька] расчырванелася. Васілевіч.

смалава́ты, ‑ая, ‑ае.

Які мае ў сабе смалу, са смалой. Касцёр атрымаўся багаты! Усе цягалі хмыз і ламачча, а самы смалаваты корч на агонь прывалок Даўгалёнак. Лось.

мінамётны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мінамёта. Мінамётны абстрэл. □ Старанна замаскіраваныя агнявыя кропкі ворага адкрылі моцны кулямётны і мінамётны агонь. Колас. // Узброены мінамётамі. Мінамётны ўзвод. Мінамётная часць.

пракарэкці́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

1. Унесці карэктывы, выпраўленні ў што‑н., выправіць што‑н. Пракарэкціраваць агонь батарэі.

2. Выправіць тэкст чаго‑н. у карэктуры. Пракарэкціраваць артыкул.

ахвя́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Уст. Які прыносіцца ў ахвяру. Ахвярная жывёла. Ахвярная кроў.

2. На які прыносяць ахвяры. Ахвярны агонь. Ахвярны стол.

3. перан. Гераічны, самаадданы. Ахвярны чалавек.

вы́гарбіцца, ‑блюся, ‑бішся, ‑біцца; зак.

Выгнуцца, набыць форму, падобную на горб. Раптам з зямлі вострымі мечавіднымі праменямі выбухнуў агонь, мост нехаця і цяжка выгарбіўся і рухнуў уніз. Дуброўскі.