Verbum

кунга́с, ‑а, м.

Вялікая лодка без палубы (грабная або парусная), якая пашырана на Далёкім Усходзе.

ля́лечнік, ‑а, м.

1. Майстар, які робіць лялькі.

2. Разм. Акцёр або рэжысёр лялечнага тэатра.

малочнатава́рны, ‑ая, ‑ае.

Які займаецца вытворчасцю або перапрацоўкай вялікай колькасці малака. Малочнатаварная ферма. Малочнатаварнае прадпрыемства.

ме́ргель, ‑ю, м.

Асадкавая горная парода, якая складаецца з кальцыту або даламіту і гліністых мінералаў.

[Ням. Mergel.]

мухая́р, ‑у, м.

Гіст. Баваўняная тканіна з дабаўленнем шэрсці або шоўку. З мухаяру шылі сурдуты.

[Араб. muhajjar.]

мяша́нец, ‑нца, м.

Разм. Жывёла або расліна, атрыманая ад скрыжавання двух розных парод, відаў; метыс.

набру́шнік, ‑а, м.

Павязка, накладка на жывот, якая служыць для цяпла або аховы ад удараў.

на́гель, ‑я, м.

Спец. Вялікі металічны або драўляны гвозд, які выкарыстоўваецца для мацавання драўляных канструкцый.

[Ням. Nagel — цвік.]

надкусі́ць, ‑кушу, ‑кусіш, ‑кусіць; зак., што.

Пракусіць крыху або адкусіць частку чаго‑н. Надкусіць яблык.

надпі́л, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. надпілаваць.

2. Надрэз, зроблены пілой або напільнікам.